سونوگرافی در بارداری : دوران بارداری یکی از دوران بسیار مهم و حیاتی است. به همین دلیل برای آن‌که پزشک متخصص از شرایط جنین مطلع شود، هر از چند گاهی پزشک متخصص سنوگرافی انجام می‌دهد تا از احوالات جنین با خبر شود.
به طور معمول در دوران حاملگی به مدت ۳ تا ۴ بار برای انجام سنوگرافی به پزشک مراجعه می‌کنند. البته ناگفته نماند که اگر پزشک علائم مشکوکی در مادر مشاهده کند، تعداد دفعات تجویز سنوگرافی را بیشتر می‌کند.
انواع سونوگرافی در بارداری
معمولا مادران از قبل حامگی آزمایش چکاپ کامل انجام داده‌اند و پرونده پزشکی‌شان کامل وجود دارند که این آزمایش پزشکی، به تشخیص بهتر دکتر کمک می‌کند. در ادامه انواع سنوگرافی‌ها را به شما معرفی می‌کنیم.
سونوگرافی شکمی یا ابدومینال در بارداری
این سنوگرافی بر روی شکم انجام می‌شود. این نوع سنوگرافی رایجترین نوع سنوگرافی در دوران بارداری است. پزشک متخصص در حین انجام سنوگرافی برای اینکه تصاویر بهتر و واضح‌تر دیده شوند، از ژل مخصوص سنوگرافی استفاده می‌کند. این ژل مخصوص بر روی پوست شکم می‌مالد. در سه ماه اول بارداری برای انجام سنوگرافی شکمی باید مثانه شما پر باشد.
بعد از ۳ ماهگی به دلیل آن که مایع اطراف جنین وجود دارد، باید با مثانه خالی سنوگرافی انجام شود. این نکته را در نظر بگیرید انجام سنوگرافی جنین و محتویات ساک بارداری تا قبل از هفته هفتم قابل شناسایی نیست. به همین دلیل از هفته ۵ تا هفته ۷ بهتر است سنوگرافی به صورت واژینال انجام شود تا از باردار بودن و نبودن خود به طور کامل مطلع شوید. در ادامه سنوگرافی واژینال را معرفی می‌کنیم.
سونوگرافی واژینال
سنو گرافی ترانس واژینال همانطور که اشاره کردیم با مثانه خالی انجام می‌شود. این نوع روش سنوگراف پروپ سنوگرافی دارای قطر ۲ سانتی متری استریال است که با پوششی یکبار مصرف، پوشیده می‌شود.
در این حالت هم همانند سنوگرافی شکمی برای آن‌که تصاویر از وضوح کامل برخوردار شوند، پزشک مربوطه از ژل سنوگرافی استفاده می‌کند. این ژل سنو گرافی را بر روی انتهای پروپ می‌زنند. پروپ از دهانه‌ی سرویکس فاصله‌ی بسیاری دارد، به همین دلیل هیچ‌گونه آسیبی به جنین نمی‌زند، به همین دلیل است که می‌گویند عوارض ژل سنوگرافی ناچیز است.
اگر مادران خونریزی دارند، این نوع سنوگرفی هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند و خونریزی را تشدید نمی‌کند.
سونوگرافی سه بعدی و چهار بعدی
نوع دیگری از سنوگرافی‌ها، سنوگرافی‌های سه بعدی در بارداری و سنوگرافی چهار بعدی در بارداری است که در این نوع سنوگرافی از حالت‌های جنین فیلم‌برداری می‌شود و قطعات تصویر بر روی یکدیگر منطبق قرار می‌گیرند. تمامی حرکات جنین در فیلم قابل مشاهده است. این نوع سنوگرافی به دلیل آن‌که بسیار واضح و شفاف است، اطلاعات دقیقی را ضبط می‌کند و به تشخیص پزشک کمک می‌کند.
ممکن است این سوال برای شما ایجاد شود که در چه مواقعی به انجام سنوگرافی سه بعدی یا چهار بعدی نیاز داریم و پزشک چرا همیشه این نوع سنو را برای ما تجویز نمی‌کند؟
در سنوگرافی سه بعدی تنها ظاهر جنین قابل مشاهده است که پزشکان انجام این نوع سنوگرافی را پیشنهاد نمی‌دهند. تنها در یک حالت پزشک به انجام این آزمایش توصیه می‌کند، آن هم زمانی است که پزشک می‌خواهد بررسی کند که جنین شما ناهنجاری‌های جسمی دارد یا خیر.
در واقع زمانی‌که پزشک به داشتن ناهنجاری‌های جنینی شک می‌کند، برای تشخیص کامل انجام این سنوگرافی را تجویز می‌کند. برخی معتقدند که انجام متعدد این سنوگرافی مشکلات و خطراتی به دنبال دارد، ولی هنوز سند علمی و ثبت شده‌ای وجود ندارد، اما بهتر است رعایت کنید.
سونوگرافی داپلر
سنو گرافی داپلر یا داپلر رنگی و کالر داپلر از طریق امواج صوتی با فرکانس بالا انجام می‌شود. یکی از کاربردهای مهم این نوع آزمایش این است که وضعیت خون‌رسانی اعضای مختلف جنین را مورد بررسی قرار می‌دهد. معمولا پزشکان، زمانی‌که اختلالی در جنین مشاهده کنند، انجام این سنوگرافی را تجویز می‌کنند.
از مهم‌ترین اختلالات می‌توان به اختلاف سن جنین با سنی که در سنوگرافی اخیر مشاهده شده، نام برد. در این حالت زمان آخرین قاعدگی مادر محاسبه می‌شود و سن مورد انتظار را با سن جنین مقایسه می‌کنند.
یکی‌دیگر از نکات مهم، عدم رشد جنین است. با بررسی نحوه‌ی خون‌رسانی به جنین توسط پزشک، کاملا مشخص می‌شود که رشد جنین در چه مرحله‌ای قرار دارد و برای بهبودی و رفع این مشکل به چه درمان‌هایی نیاز است.
هدف اصلی انجام انواع سونوگرافی در بارداری، بررسی سلامت جنین و وضعیت رشد جنین زیر نظر پزشک است. پزشک متخصص با انجام سنوگرافی اگر علائم هشداردهنده‌ای در جنین یا مادر وجود داشته باشد، به سرعت برطرف می‌کند و از بروز مشکلات حاد پیشگیری شود. در حالت عادی در دوران بارداری در چهار مرحله سنوگرافی انجام می‌شود.
مرحله‌ی اول: در انتهای ماه دوم بارداری برای تایید نهایی بارداری و بررسی سلامت قلب جنین و ضربان قلب او.
مرحله‌ی دوم: در انتهای ماه سوم بارداری برای ارزیابی میزان پیشرفت بارداری و آزمایش غربالگری قبل از تولد در سه ماه اول بارداری.
مرحله‌ی سوم: پزشک متخصص در ماه پنجم بارداری برای بررسی میزان رشد جنین و غربالگری دوم، سنوگرافی آنومالی اسکن را تجویز می‌کند.
مرحله‌ی چهارم: برای تشخیص بیماری دیررس، بررسی وزن جنین و مقدار مایع آمنیوتیک در ماه هفتم بارداری پزشک انجام سنوگرافی را تجویز می‌کند.
جدا از ۴ مرحله‌ی مهم، در اثر شرایط مختلف ممکن است، پزشک سنوگرافی‌های دیگری را هم تجویز کند تا به طور دقیق، وضعیت جنین و مادر را بررسی کند و در صورت وجود مشکل، درمان‌های لازم انجام شود.
اهمیت سونوگرافی در بارداری
سنوگرافیست در زمان سونوگرافی در بارداری با دقت گزارشی از سنوگرافی انجام شده توسط جنین تهیه می‌کند. در ادامه دو موردی که در گزارش سنوگرافی ذکر می‌شود و از اهمیت بسیاری برخوردار است را برای شما آورده‌ایم.
- یکی از مهم‌ترین اهداف انجام سنوگرافی تشخیص تعداد ضربان قلب جنین است. خوب است بدانید که قلب جنین بسیار تند می‌زند و در هر دقیقه ۱۲۰ تا ۱۸۰ ضربان می‌زند. اگر کمتر از این محدوده باشد، در سنوگرافی مشخص می‌شود و پزشک حتما باید دلیل آن را تشخیص دهد.
- یکی‌دیگر از فاکتورهای مهم در سونوگرافی در بارداری، محاسبه سن جنین است که توسط شاخص‌های اندازه‌گیری سن جنین را تخمین می‌زنند. در سه ماه اول بارداری از طریق اندازه فرق سر تا نشیمنگاه جنین می‌توانند سن جنین را محاسبه کنند. بعد از سه ماهگی جنین از طریق دور سر، قطر سر و طول استخوان ران جنین، سن جنین را تخمین می‌زنند.
اگر به اندازه یک هفته تا ۱۰ روز سن جنین با سن تخمین زده شده، اختلاف داشته باشد، هیچ مشکلی وجود ندارد و کاملا طبیعی است، اما اگر اختلاف سن زیاد باشد، حتما باید پزشک وضعیت جنین را بررسی کند تا خطری سلامت جنین و مادر را تهدید نکند.
همانطور که در این مقاله خواندید سنوگرافی مهم‌ترین اطلاعات را از وضعیت جنین و مادر در اختیار پزشک قرار می‌دهد و انجام آن تحت نظر پزشک بسیار مهم و ضروری است.
اگر شما باردار هستید و پزشک‌تان زمانی را برای انجام سونوگرافی تعیین کرده، حتما در زمان مشخص شده به انجام سنوگرافی بپردازید و گزارش سنوگرافی را به پزشک خود نشان دهید تا از سلامت جنین خود مطمئن شوید.
معمولا در هفته ۳۶ بارداری انجام می‌شود که دلیل آن بررسی رشد جنین، جایگاه سر جنین برای تعیین نوع زایمان و میزان رسیدگی جفت و محل آن صورت می‌گیرد.
خیر. تعدادی از پزشکان نسبت به معاینه سونوگرافی غیرمهم و زیاد از حد هشدار می‌دهند با این حال تا کنون گزارشی مبنی بر ضرر رساندن سونوگرافی به جنین ثبت نشده است. مخصوصا اگر سونوگرافر تمامی موارد استفاده از دستگاه را رعایت کند، هیچ مسئله‌ای برای مادر و جنین بوجود نمی‌آید.
خیر. پیاده روی، نشستن طولانی مدت در ساعات اداری و حتی در خانه زیاد مشغول کار بودن هیچکدام باعث القای زایمان زودرس نمی‌شود. پیاده‌روی بر موقعیت رحم شما و زایمان طبیعی راحت اثر می‌‌گذارد.
اطلاعات عمومی:
برنامه ریزی بارداری
بسیاری از زنان باید قبل از باردار شدن برنامه ریزی بارداری را شروع کنند.
زنان یا زوج هایی که در معرض خطر یا سابقه خانوادگی بیماری ژنتیکی (ارثی) هستند، ممکن است مشاوره ژنتیک را به عنوان گامی در برنامه ریزی بارداری دریافت کنند.
برای بهترین نتایج، شرایط پزشکی مزمن باید قبل از شروع بارداری درمان و تحت کنترل باشد.
ترک سیگار و پرهیز از مصرف الکل یا مواد مخدر غیرقانونی شانس زنان را برای داشتن یک بارداری سالم و نوزاد به شدت افزایش می دهد.
میزان وزنی که یک زن در دوران بارداری باید به دست آورد تا حدی به وزن قبل از بارداری او بستگی دارد.
یک زن می تواند به محض اینکه استفاده از کنترل بارداری را متوقف کند باردار شود. برخی از داروهای ضد بارداری هورمونی طولانی مدت ممکن است نیاز به یک دوره زمانی داشته باشند تا اثرات هورمونی از بین بروند.
زنانی که قصد بارداری دارند باید از مکمل های اسید فولیک استفاده کنند تا احتمال نقص لوله عصبی در جنین کاهش یابد.
برخی از انواع ماهی ها می توانند سرشار از جیوه یا سموم باشند و برای زنان باردار توصیه نمی شود.
ورزش بخشی از یک سبک زندگی سالم است و برای اکثر زنان باردار با بارداری های بدون عارضه توصیه می شود.
اگر قصد باردار شدن دارید، مهم است که همه داروها، نسخه یا بدون نسخه (OTC) را با پزشک خود بررسی کنید.
فعالیت جنسی برای اکثر زنان باردار بی خطر است.
برخی از عفونت ها مانند ویروس زیکا، سرخجه، توکسوپلاسموز و پاروویروس B19 ممکن است برای جنین خطرآفرین باشد.
زنانی که در برابر ویروس سرخجه مصون نیستند باید قبل از بارداری واکسینه شوند.
زنان آلوده به ویروس اچ‌آی‌وی یا هپاتیت B ممکن است در دوران بارداری یا در حین زایمان برای کاهش احتمال انتقال این عفونت‌ها به نوزاد خود دارو مصرف کنند.
برنامه ریزی بارداری چیست؟
برای بسیاری از زنان، برنامه ریزی بارداری قبل از باردار شدن شروع می شود. برخی دیگر وقتی از بارداری آگاه شدند تصمیم می گیرند برنامه ریزی را شروع کنند. اگرچه امکان داشتن یک بارداری سالم و نوزاد بدون برنامه بارداری وجود دارد، تهیه یک برنامه بارداری یکی از راه‌های اطمینان از این است که کودک شما بهترین شانس را برای سالم بودن دارد و شما بارداری سالمی دارید. برنامه ریزی برای بارداری معمولاً شامل موارد زیر است:
گفتگو با همسر و پزشک زن شامل توصیه هایی در مورد تغذیه و ویتامین ها، ورزش، مشاوره ژنتیکی، افزایش وزن و نیاز به اجتناب از برخی داروها و الکل است.
گاهی اوقات برنامه ریزی بارداری شامل برنامه ریزی برای باروری و برنامه ریزی آمیزش جنسی برای زمانی از ماه است که زن باروری بیشتری دارد. زوج هایی که رابطه جنسی منظم دارند و هنوز باردار نیستند، معمولاً به متخصص زنان و زایمان مراجعه می کنند. متخصصان زنان و زایمان به طور کلی توصیه می کنند که زوج های سالم زیر ۳۵ سال قبل از مراجعه به متخصص زنان و زایمان به مدت یک سال اقدام به بارداری کنند. زنان بالای ۳۵ سال ممکن است بخواهند ۶ ماه پس از تلاش برای باردار شدن با یک متخصص زنان و زایمان مشورت کنند.
برخی از زنان ممکن است تا زمانی که علائم خاصی از بارداری شروع نشده است متوجه باردار بودن خود نشوند، زیرا خونریزی خفیفی که به عنوان خونریزی لانه گزینی شناخته می شود، در حوالی دوره قاعدگی مورد انتظار خود یا به دلیل چرخه های قاعدگی نامنظم تجربه می کنند. در این زمان، زن ممکن است ناآگاهانه در معرض موادی قرار گرفته باشد که می تواند به بارداری آسیب برساند. زنانی که تصمیم می گیرند قبل از باردار شدن برنامه ریزی بارداری را شروع کنند، می توانند اقداماتی را انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که از قرار گرفتن در معرض بالقوه مضر اجتناب می شود.
بیشتربدانید:بهترین زمان سونوگرافی پستان–تفسیر سونوگرافی سینه–هزینه بیوپسی–بیوپسی چیست–بیوپسی سینه
چرا برنامه ریزی بارداری مهم است؟
قبل از اینکه یک زن باردار شود، او می تواند سابقه پزشکی خود را با یک پزشک در میان بگذارد، با تمرکز بر موارد زیر:
بیماری های مزمن پزشکی مانند دیابت، بیماری تیروئید، بیماری کلیوی یا بیماری قلبی باید قبل از لقاح تحت نظارت و کنترل قرار گیرند تا بهترین شانس بارداری سالم را داشته باشند.
زنان می توانند برای تعیین اینکه آیا آنها به ویروس HIV یا هپاتیت B آلوده شده اند، آزمایش شوند، بنابراین درمان مناسب در دوران بارداری یا هنگام تولد می تواند به جلوگیری از انتقال عفونت به نوزاد کمک کند.
سابقه واکسیناسیون و پاسخ ایمنی به آبله مرغان (واریسلا) و سرخجه (سرخک آلمانی): وضعیت ایمنی زن در برابر این دو عفونت که می تواند به جنین در حال رشد آسیب برساند را می توان با آزمایش خون تعیین کرد. اگر زنی در برابر این عفونت ها مصون نباشد، ممکن است قبل از اقدام برای باردار شدن واکسیناسیون انجام شود. پس از دریافت واکسن آبله مرغان، زنان باید قبل از اقدام به بارداری ۳۰ روز صبر کنند. اقدامات احتیاطی نیز باید در برابر ایجاد برخی عفونت های دیگر انجام شود.
زوج‌هایی که سابقه بیماری‌های ارثی دارند، فرزندان دیگری با بیماری‌های ژنتیکی دارند یا سابقه خانوادگی بیماری‌های خاص دارند، ممکن است قبل از بارداری مشاوره ژنتیک دریافت کنند. پزشک می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید که آیا مشاوره ژنتیک برای شما مناسب است یا خیر.
ترک سیگار به طور قابل توجهی شانس بارداری سالم را افزایش می دهد و زنانی که قصد بارداری دارند باید از مصرف الکل خودداری کنند. کسانی که مشکلات سوء مصرف مواد دارند باید قبل از برنامه ریزی بارداری تشخیص داده شوند و درمان شوند
.
یکی از عواملی که همواره مادران نگران آن هستند و سونوگرافی در بارداری را انجام می دهند زایمان زودرس است برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مطالب زیر را مطالعه کنید
علائم زایمان زودرس چیست؟
اگرچه بارداری یک دوره هیجان انگیز و معجزه آسا برای مادران باردار است، اما گاهی اوقات ممکن است موقعیت های غیرمنتظره ای ایجاد شود. تولد زودرس به تولد نوزاد در یک دوره ناقص طبیعی گفته می شود و می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود. ما علائم زایمان زودرس ، علل آن و اقدامات احتیاطی را برای شما گردآوری کرده ایم.
زایمان زودرس چیست؟
بارداری به طور معمول تا ۴۰ هفته ادامه دارد. اما به نوزادانی که بعد از هفته بیستم و قبل از هفته سی و هفتم متولد می شوند، نوزادان نارس یا نارس می گویند. به عبارت ساده تر، نوزادانی که قبل از هفته سی و هفتم بارداری به دنیا می آیند، نارس نامیده می شوند. بخش قابل توجهی از کودکان نارس به خدمات مراقبت های ویژه نیاز دارند و به همین دلیل بسته به شرایط خود برای مدت معینی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان می مانند. اگرچه عوامل دقیقی که باعث زایمان زودرس می شوند ناشناخته هستند، اما به طور کلی پذیرفته شده است که برخی از عوامل خطر زایمان زودرس را افزایش می دهند. گاهی اوقات زنان بدون عوامل خطر ممکن است زایمان زودرس را تجربه کنند.
علائم زایمان زودرس چیست؟
بسیاری از مادران باردار در مراحل مختلف بارداری خود از انقباضاتی که نشانه زایمان زودرس محسوب می شود، رنج می برند. انقباضات کاذب تجربه شده ممکن است با درد زایمان اشتباه گرفته شود. آگاهی از چنین انقباضاتی که مادر را برای تولد آماده می کند می تواند از نگرانی بی مورد مادر باردار جلوگیری کند. این انقباضات کاذب که معمولاً در اولین دوره های بارداری مشاهده نمی شود، ممکن است نیاز به مشورت با پزشک داشته باشد و ممکن است باعث تسکین مادر باردار شود. چند تفاوت بین انقباضات واقعی زایمان و انقباضات ساختگی وجود دارد که بارزترین آنها تداوم انقباض است. در حالی که انقباضات زایمان معمولاً هر ۱۰ دقیقه یا بیشتر اتفاق می افتد، احساس انقباض نامنظم است و فرکانس آن افزایش نمی یابد. علاوه بر این، انقباضات کاذب معمولاً بدون درد هستند و در صورت وجود درد، بیشتر در قسمت جلوی شکم احساس می شود. هنگامی که موقعیت تغییر می کند، درد یا سفتی معمولا کاهش می یابد یا به طور کامل از بین می رود. علائم زایمان زودرس را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
احساس انقباض که هر ۱۰ دقیقه یا بیشتر رخ می دهد و به تدریج افزایش می یابد.
درد در پشت و اغلب در ناحیه کمر که با وجود تغییر وضعیت از بین نمی رود.
ناراحتی ها و انقباضات در قسمت پایین شکم مشابه درد قاعدگی یا درد شدید گاز،
احساس فشار در واژن یا ناحیه لگن،
آبی که از واژن می آید یا به طور مداوم آب می چکد،
ترشحات واژن مانند آبکی، خونی یا مخاطی،
هر نوع خونریزی واژینال، از جمله خونریزی خفیف و لکه بینی
علائمی مانند تهوع، استفراغ و اسهال که از علائم عفونت هستند.
چه چیزی باعث زایمان زودرس می شود؟
پس چه چیزی باعث زایمان زودرس می شود ؟ در حالی که برخی از زایمان های نارس خود به خود اتفاق می افتند، برخی زودتر در نتیجه مداخلات پزشکی به دلیل وضعیت سلامت مادر یا نوزاد متولد نشده رخ می دهند. تجربه قبلی زایمان زودرس، دهانه رحم ناکافی، اعمال جراحی انجام شده بر روی دهانه رحم، عمل های جراحی انجام شده در دوران بارداری، خونریزی، عفونت های دستگاه تناسلی تحتانی یا مجاری ادراری درمان نشده، سیگار کشیدن، ناهنجاری های ساختاری در رحم، حاملگی های چند قلو، کم خونی، فاصله کوتاه مدت بارداری و فعالیت بدنی شدید از عوامل خطر اصلی هستند. فشار خون مادر باردار، دیابت، شکستن زودرس آب و بدتر شدن رشد و سلامت جنین ممکن است به دلایل پزشکی نیاز به زایمان زودرس داشته باشد.
آیا می توانید احساس کنید که تولد نزدیک است؟
تجربیات تجربه شده در طول فرآیند زایمان و همچنین در دوران بارداری ممکن است برای هر مادر باردار متفاوت باشد. مهم است که تغییرات رخ داده در بدن خود را دنبال کنید تا بفهمید که در حال نزدیک شدن به زایمان هستید. هنگامی که تولد نزدیک می شود، معمولاً علائم زیر مشاهده می شود:
- ترشحات شدید در واژن
- انفجار ناگهانی انرژی
- افزایش نیاز به ادرار کردن
- مشکل در راه رفتن
- نوسانات عاطفی
- بی اشتهایی
- احساس اضطراب
آیا می توان خطر زایمان زودرس را برای مادران کاهش داد؟
پیش بینی اینکه آیا بارداری سالم پیش می رود و منجر به زایمان زودرس می شود غیرممکن است. با این حال، برخی عوامل می توانند خطر زایمان زودرس را افزایش دهند. دقت در علل و عوامل زایمان زودرس به بارداری طبیعی کمک می کند. معاینه منظم و انجام آزمایشات لازم در زمان های تعیین شده توسط پزشک در مدیریت خطر احتمالی زایمان زودرس بسیار مهم است. به خصوص عفونت های مجاری ادراری و واژن می تواند باعث زایمان زودرس شود. به همین دلیل، تشخیص و درمان زودهنگام عفونت بسیار مهم است. اقدامات زیر را می توان برای کاهش خطر زایمان زودرس انجام داد:
- مراجعه منظم به پزشک،
- ترک سیگار و مصرف الکل،
- اجتناب از کارهایی که نیاز به تلاش فیزیکی سنگین دارد،
- دوری از مواد شیمیایی،
- تغذیه سالم، منظم و کافی،
- نوشیدن آب به طور منظم،
- محافظت در برابر بیماری های عفونی،
- بین دو بارداری باید حداقل یک دوره شش ماهه وجود داشته باشد.
- اجتناب از انتقال جنین های متعدد در بارداری های برنامه ریزی شده با درمان لقاح آزمایشگاهی.
عوامل خطرزای زایمان زودرس چیست؟
می توان از برخی از عواملی که باعث زایمان زودرس می شود جلوگیری کرد. به همین دلیل لازم است برای داشتن بارداری سالم و کاهش احتمال زایمان زودرس، اقدامات احتیاطی انجام شود. شرایطی که خطر زایمان زودرس را به همراه دارد به شرح زیر است:
- بارداری زیر ۱۸ سال یا بالای ۳۵ سال
- باردار شدن با اضافه وزن یا چاقی
- وجود نقایص مادرزادی در نوزاد
- تجربه زایمان زودرس از بارداری قبلی
- ابتلا به دیابت
- صدمات جسمی
- خونریزی واژینال در دوران بارداری
- فاصله بین دو بارداری کمتر از ۶ ماه است
- بارداری مجدد بعد از بارداری های چند قلو مانند دوقلو یا سه قلو
- مقدار بیش از حد مایع آمنیوتیک، معروف به پلی هیدرآمنیوس
- مشکلات موجود در رحم، جفت یا دهانه رحم
- وجود عفونت های درمان نشده
- وجود میوم در رحم
- وضعیت استرس شدید
- کسانی که مشکلات فشار خون بالا دارند.
بیشتربدانید:سونوگرافی در ارتوپدی–بهترین زمان سونوگرافی پستان–سونوگرافی سینه در تهران–بیوپسی هسته سوزنی سینه
چه زمانی به بیمارستان برویم؟
بسیاری از زنان باردار انقباضات کاذب را تجربه می کنند، اما برخی از انقباضات واقعی هستند و منجر به زایمان می شوند. بنابراین، تشخیص انقباضات کاذب و واقعی در مورد علائم زایمان زودرس در دوران بارداری برای زنان باردار مهم است. دردی که با تغییر وضعیت کاهش نمی یابد، انقباضات کوتاه مدت و غیر تشدیدکننده عموماً انقباضاتی شبه به نام براکستون هیکس هستند. با این حال، اگر انقباض احساس شده واقعی باشد، زن باردار انقباضات منظم، متوالی و طولانی با شدت فزاینده را تجربه می کند. در چنین انقباضاتی، صحبت کردن مشکل می شود، خم شدن به جلو مشکل می شود و مادر باردار احساس تنش و اضطراب می کند. در این موارد، که از دست دادن اشتها نیز مشاهده می شود، آنچه مادر باردار توجه خود را بر آن متمرکز می کند، ممکن است بی اهمیت شود. از آنجایی که دفعات و شدت انقباضات در هنگام تولد از اهمیت بالایی برخوردار است، لازم است در صورت مشاهده چنین علائمی با پزشک مشورت کرده و به بیمارستان مراجعه کنید. در صورت وجود علائمی مبنی بر شروع زایمان مانند ترشحات واژن، فرد باید به نزدیکترین موسسه بهداشتی مراجعه کند.
بارداری خالی چیست، علائم و درمان آن
بارداری خالی وضعیتی است که در آن رشد کودک در داخل رحم متوقف می شود. به طور کلی، در این حالت، رحم به دلایل مختلف به طور خود به خود رشد جنین یا جنین را متوقف می کند. بارداری خالی ممکن است به دلایل ژنتیکی، عدم تعادل هورمونی یا برخی مشکلات در رحم ایجاد شود. درمان بسته به توصیه های خاص پزشک متفاوت است. نظارت بر وضعیت سلامت پس از بارداری پوچ و پیروی از دستورات پزشک برای بارداری سالم در آینده مهم است.
بارداری خالی چیست؟
حاملگی خالی وضعیتی است که ممکن است در دوران بارداری با آن مواجه شوید و به طور کلی «بارداری آنبریونیک» نامیده می شود. این وضعیت به وضعیتی اطلاق می شود که در آن جنین یا جنین پس از آزمایش مثبت بارداری که نشان دهنده باردار بودن زن است، در رحم رشد نمی کند. تخمک بارور شده در رحم فرد کاشته می شود. اما در این مرحله، جنین یا جنین رشد خود را متوقف می کند یا اصلاً شروع به رشد نمی کند. این وضعیت باعث می شود که مادر باردار علائم بارداری را تجربه کند، اما جنین یا جنین سالم در رحم تشکیل نمی شود.
دلایل بارداری خالی چیست؟
دانستن علل آن می تواند به درک خطرات و انجام اقدامات احتیاطی لازم کمک کند. اگرچه علل سقط جنین به طور کامل شناخته نشده است، عواملی که تصور می شود خطر را افزایش می دهند عبارتند از:
ناهنجاری های ژنتیکی: یکی از شایع ترین علل حاملگی پوچ، ناهنجاری های ژنتیکی در رشد جنین و جنین است. مواد ژنتیکی غیر طبیعی در سلول های تخمک یا اسپرم می تواند بر رشد جنین تأثیر منفی بگذارد. ناهنجاری های ژنتیکی می تواند پذیرش جنین یا جنین را برای رحم دشوار کند.
اختلالات تعادل هورمونی: تعادل هورمونی در دوران بارداری مهم است. عدم تعادل در هورمون ها می تواند مانع از نگه داشتن جنین یا جنین توسط رحم شود. به طور خاص، سطح ناکافی پروژسترون ممکن است علت سقط جنین باشد.
عامل سن: سن مادر باردار نیز ممکن است بر خطر سقط جنین تأثیر بگذارد. به خصوص زنان بالای ۳۵ سال ممکن است بیشتر در معرض چنین مشکلات بارداری باشند. سن بالا ممکن است باعث کاهش کیفیت تخمک شود که ممکن است از رشد سالم جنین جلوگیری کند.
قرار گرفتن در معرض مواد مخدر یا سموم: قرار گرفتن مادر باردار در معرض داروهای مضر، مواد شیمیایی و سموم قبل یا در طول بارداری می تواند بر رشد کودک تأثیر منفی بگذارد.
مشکلات تشریحی: مشکلات آناتومیک در رحم مادر باردار ممکن است از لانه گزینی در رحم یا رشد در رحم جلوگیری کند.
بارداری خالی در چه کسانی دیده می شود؟
بارداری خالی یک بیماری نادر است که هر زنی ممکن است در دوران بارداری با آن مواجه شود. کسانی که این حاملگی های نیمه خالی را داشته اند بیشتر احتمال دارد دوباره این وضعیت را تجربه کنند.
پس از سقط جنین، اقدامات احتیاطی برای بارداری سالم وجود دارد. اول، اتخاذ یک سبک زندگی سالم مهم است. ایجاد عادات سالم مانند رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و سیگار نکشیدن می تواند بر سلامت بارداری تأثیر مثبت بگذارد. اگر بارداری برنامه ریزی شده باشد، بررسی های پزشک برای ارزیابی اینکه آیا بارداری به طور سالم پیش می رود و خطرات احتمالی آن ضروری است. اگر مشکلات پزشکی زمینه ای از بارداری های پوچ قبلی وجود داشته باشد، نظارت و درمان این مشکلات مهم است. این وضعیت به وضعیتی اشاره دارد که در آن جنین یا جنین در رحم رشد نمی کند. حاملگی خالی معمولاً با عوامل خطر خاص یا در برخی موارد کاملاً تصادفی ممکن است رخ دهد. سن بالا ممکن است خطر سقط جنین را افزایش دهد زیرا کهولت می تواند باعث کاهش کیفیت تخمک شود. همچنین ممکن است این خطر را در افراد دارای استعداد ژنتیکی و سابقه خانوادگی سقط افزایش دهد.
علائم بارداری خالی چیست؟
بارداری خالی وضعیتی است که برخی از زنان در دوران بارداری تجربه می کنند و معمولاً پس از شروع علائم بارداری تشخیص داده می شود. اگرچه این علائم ممکن است باعث شود زن فکر کند باردار است، اما به دلیل اینکه جنین یا جنین در حال رشد نیست، امکان بارداری وجود ندارد. علائم بارداری خالی عبارتند از:
خونریزی واژینال: شایع ترین علامت در بارداری پوچ، خونریزی واژینال است. این خونریزی ممکن است به صورت لکه بینی خفیف رخ دهد که یک ویژگی طبیعی بارداری است. مقدار و مدت خونریزی ممکن است متفاوت باشد.
درد شکم: در دوران بارداری غیرفعال، دردهای گرفتگی مانند از خفیف تا شدید ممکن است در قسمت تحتانی شکم تجربه شود. این دردها ممکن است به دلیل رشد رحم در دوران بارداری طبیعی ایجاد شوند.
کاهش علائم بارداری: یک زن ممکن است احساس کند که علائم معمول بارداری را تجربه می کند. علائمی مانند حساس شدن سینه ها، حالت تهوع و افزایش تکرر ادرار نیز ممکن است در دوران بارداری غیرفعال رخ دهد. اما این علائم معمولا با گذشت زمان کاملا کاهش می یابد.
نتایج تست بارداری مثبت: در طول بارداری پوچ، ممکن است یک فرد نتیجه تست بارداری مثبت را دریافت کند، زیرا بدن مانند باردار بودن عمل می کند. اما در نتیجه سونوگرافی مشاهده می شود که جنین یا جنین در حال رشد نیست.
سطوح بالای بتا hCG: در طول بارداری پوچ، آزمایش خون ممکن است بالاتر از سطح طبیعی بتا hCG (گنادوتروپین جفتی انسان) نشان دهد.
بارداری خالی چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص معمولا توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی پس از تجربه علائم بارداری و دریافت نتیجه مثبت تست بارداری انجام می شود. خانمی که با خونریزی واژینال، درد شکم و سایر علائم بارداری مراجعه می‌کند، ممکن است سرنخ مهمی برای تشخیص حاملگی نامطلوب ارائه دهد. با این حال، این علائم ممکن است مشابه سایر علائم بارداری باشد. بنابراین برای تشخیص قطعی سونوگرافی و آزمایش بتا hCG ضروری است. تشخیص حاملگی بیهوده معمولاً در طول معاینه اولتراسوند انجام می شود. سونوگرافی فرصتی را برای بررسی بصری داخل رحم فراهم می کند. در صورت حاملگی پوچ مشخص می شود که جنین یا جنینی که در رحم رشد می کند قابل مشاهده نیست یا با مشاهده به طور طبیعی رشد نمی کند. این نشان می دهد که رشد در رحم متوقف شده یا هرگز شروع نشده است. هورمونی به نام بتا hCG (گنادوتروپین جفتی انسان) با آزمایش خون مورد استفاده برای تعیین بارداری اندازه گیری می شود. در طول بارداری پوچ، سطح بتا hCG ممکن است بالاتر از حد طبیعی باشد. این ارتفاع زیاد نشان دهنده وضعیتی است که در آن بدن تشخیص می دهد که شما باردار هستید، اما جنین یا جنین در حال رشد نیست.
درمان بارداری خالی
رویکرد درمانی برای حاملگی پوچ باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. هنگامی که حاملگی باطل تشخیص داده می شود، گزینه های درمانی با در نظر گرفتن وضعیت سلامت، علائم و نیازهای عاطفی بیمار تعیین می شوند. اولین گزینه رویکرد «صبر کن و ببین». این رویکرد شامل انتظار برای خروج خودبه‌خودی جنین یا جنین در داخل رحم است و ممکن است چند هفته طول بکشد. اما این روش همیشه نتیجه نمی دهد. در عین حال، اگر درد و خونریزی شدید شود، ممکن است نیاز به مداخله باشد. درمان پزشکی ممکن است شامل استفاده از داروها برای تسریع خروج جنین یا جنین و تمیز کردن دیواره رحم باشد. در صورتی که درمان دارویی مؤثر نباشد یا اگر وضعیت جدی تر شود، ممکن است مداخله جراحی ضروری باشد. هدف از این روش ها تمیز کردن بافت های داخل رحم است و می تواند به جلوگیری از عوارض کمک کند.
سقط جنین می تواند بر سلامت عاطفی و همچنین سلامت جسمی تأثیر بگذارد، بنابراین حمایت روانی مهم است. در این فرآیند می توان با همکاری با روانپزشک به بهبود عاطفی دست یافت. پس از درمان، پزشکان به طور منظم فرد را تحت نظر دارند. آنها تأیید می کنند که رحم به طور طبیعی در حال بهبود است و برای بارداری سالم بعدی آماده است. هر مورد سقط جنین متفاوت است و گزینه های درمانی ممکن است بسته به نیازهای فردی متفاوت باشد. به همین دلیل، یک مادر و پدر باردار باید از نزدیک با متخصصان مراقبت های بهداشتی همکاری کنند و در مورد گزینه های درمانی به طور دقیق مطلع شوند. از آنجایی که بارداری بی‌حاصل یک فرآیند شخصی و احساسی است، حمایت بهداشتی حرفه‌ای مهم است.
علائم بارداری بی‌حاصل ممکن است در هر زن متفاوت باشد و برخی از زنان ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند. بنابراین، مهم است که در صورت هر گونه نگرانی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که علائم حاملگی باطل را می توان با سایر علائم بارداری اشتباه گرفت. بنابراین دریافت نظر متخصص برای تشخیص و درمان صحیح بسیار مهم است.
تغذیه باردار
تغذیه مناسب در دوران بارداری و شیردهی نه تنها برای مادران بلکه برای سلامت نوزادان نیز بسیار مهم است. زنانی که سوءتغذیه دارند، خود و نوزادان در حال رشدشان را در معرض خطر بیشتری برای بیماری و مرگ قرار می دهند.
سوء تغذیه یک نگرانی عمده برای زنان باردار است یا ممکن است باردار شوند. دریافت ناکافی انرژی در دوران بارداری می تواند منجر به کاهش وزن کودک شود. وزن کم هنگام تولد ۲۰ میلیون کودک را در کشورهای توسعه نیافته تحت تاثیر قرار می دهد و بیشترین مرگ و میر در هفته اول زندگی را به خود اختصاص می دهد. پس از هفته اول، بازماندگان ممکن است دچار عواقب جبران ناپذیری مانند اختلالات شناختی، کوتاهی قد و خطر بیشتر بیماری شوند.
سایر پیامدهای سوء تغذیه برای سلامت جنین یا نوزاد شامل نقص مادرزادی و آسیب مغزی است. پیامدهای سوء تغذیه مادر شامل افزایش خطر عفونت، کم خونی و خستگی است. پایش وزن ماهانه برای بارداری، با پشتیبانی از آموزش بهداشتی ساده، می تواند در دستیابی به نتایج مثبت سلامت مادر و نوزاد بسیار موثر باشد.
به زنان باردار و شیرده توصیه می شود که سه وعده غذایی در روز همراه با یک یا دو میان وعده بین وعده های غذایی مصرف کنند تا کالری، پروتئین و ریزمغذی های کافی دریافت کنند. مصرف روزانه مقدار کافی غذا و همچنین انواع غذاها به مادر و نوزاد کمک می کند تا تغذیه مناسب مورد نیاز برای رشد و تکامل را دریافت کنند. پزشکان می توانند مادران باردار را به سمت غذاهای غنی از مواد مغذی راهنمایی کنند که باید در رژیم غذایی در دوران بارداری برای بهبود سلامت مادر و نوزاد گنجانده شوند.
در طی اطلاعات تغذیه برای مادران باردار و شیرده، روش های دریافت مواد مغذی ضروری مانند آهن، کلسیم، ویتامین A، اسید فولیک و پروتئین باید مورد تاکید قرار گیرد. در زیر ضروری ترین مواد مغذی که باید در رژیم غذایی روزانه مادران باردار و شیرده گنجانده شود آورده شده است.
اهن
آهن برای سنتز هموگلوبین، عملکرد ذهنی و ایجاد ایمنی در برابر بیماری ها ضروری است. کمبود آهن منجر به کم خونی می شود که خطر زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و افسردگی پس از زایمان را افزایش می دهد. کمبود آهن در کودکان حساسیت به عفونت را افزایش می دهد و توانایی یادگیری را مختل می کند.
سبزیجات برگ سبز، حبوبات/لوبیا، میوه های خشک، آجیل/دانه ها، زرده تخم مرغ سرشار از آهن هستند. این غذاها را هر روز به وعده های غذایی خود اضافه کنید. ویتامین C به افزایش جذب آهن نیز کمک می کند. بنابراین میوه هایی مانند پرتقال و لیمو را در وعده های غذایی خود بگنجانید. از نوشیدن چای/قهوه قبل، حین یا بلافاصله بعد از غذا خودداری کنید، زیرا جذب آهن را مهار می کند.
فولات / اسید فولیک
فولات یک ویتامین B است که به جلوگیری از نقص لوله عصبی و ناهنجاری های مادرزادی مغز و نخاع در جنین کمک می کند. نشان داده شده است که مکمل اسید فولیک خطر زایمان زودرس را کاهش می دهد و وزن هنگام تولد را افزایش می دهد. همچنین برای سنتز هموگلوبین ضروری است.
غذاهای غنی از فولات عبارتند از سبزیجات برگ سبز، حبوبات، لوبیا، مرکبات و آجیل.
کلسیم
هم شما و هم کودکتان برای استحکام استخوان ها و دندان ها به کلسیم به ویژه در دوران بارداری نیاز دارید. منابع خوب کلسیم شیر، کشک / دوغ، ماهی و غذاهای دریایی کم جیوه و سبزیجات برگ سبز هستند.
ویتامین دی
ویتامین D همچنین به ساخت استخوان ها و دندان های کودک شما کمک می کند. ویتامین D بسیار کم می تواند باعث راشیتیسم (نرم شدن و ضعیف شدن استخوان ها) شود. ماهی قزل آلا، تخم مرغ و قارچ از جمله غذاهایی هستند که می توانید ویتامین D را دریافت کنید.
پروتئین
پروتئین برای رشد بافت ها و اندام های کودک شما از جمله مغز بسیار مهم است. به خصوص در دوران بارداری، مصرف پروتئین به رشد بافت سینه و رحم کمک می کند و تغذیه بهتر کودک را تضمین می کند. گوشت بدون چربی، مرغ، ماهی، تخم مرغ، آجیل، سویا، حبوبات، نخود، شیر و محصولات لبنی منابع خوبی از پروتئین هستند.
تغذیه در سه ماهه اول بارداری
سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که زنان باردار در طول سه ماه اول بارداری ۹۰ کالری اضافی و ۱ گرم پروتئین مصرف کنند. برخی از نیازهای تغذیه ای اضافی، به ویژه آهن، اسید فولیک و ویتامین A، به سختی از طریق منابع غذایی در دوران بارداری به دست می آیند. بنابراین، مکمل ها یا غذاهای غنی شده باید در تمام دوران بارداری تشویق شوند. مصرف کافی ریزمغذی ها خطر عوارض مادری و جنینی را کاهش می دهد که به طور اجتناب ناپذیری می تواند منجر به مرگ شود.
بیشتربدانید:بهترین مرکز بیوپسی سینه در تهران–ماموگرافی–بیوپسی سینه–بیوپسی چیست
تغذیه در سه ماهه دوم بارداری
در سه ماهه دوم، ۲۹۰ کالری اضافی و ۱۰ گرم پروتئین مورد نیاز است. کالری اضافی باید از غذاهای غنی از مواد مغذی، از جمله میوه ها، سبزیجات، لوبیاها و غلات تامین شود. پروتئین اضافی باید از گوشت، غذاهای دریایی، لوبیا و تخم مرغ تامین شود. افزایش وزن ناکافی در این دوره می تواند منجر به تولد نوزاد با وزن کم شود.
تغذیه در سه ماهه سوم بارداری
در سه ماهه سوم، ۴۷۰ کالری اضافی و ۳۱ گرم پروتئین باید به رژیم غذایی اضافه شود. غذاهای فرآوری شده حاوی قند و چربی اضافه شده باید به حداقل برسد و میوه ها، سبزیجات، غلات و غذاهای غنی از پروتئین باید برای کالری و پروتئین اضافی مصرف شوند.
تغذیه در دوران شیردهی
تغذیه در دوران شیردهی به اندازه تغذیه در دوران بارداری اهمیت دارد. یک مادر شیرده باید به خوردن ادامه دهد تا هم تغذیه او و هم کودکش تامین شود. یک روال تغذیه متنوع که بر غذاهای غنی از مواد مغذی تمرکز دارد به مادر کمک می کند شیر مادر مغذی تولید کند. مادری که به طور انحصاری با شیر مادر تغذیه می کند (فرزند خود را منحصراً با شیر مادر تغذیه می کند) باید تقریباً ۶۷۰ کالری اضافی و ۱۹ گرم پروتئین اضافی در روز مصرف کند. سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کند که کودک در شش ماه اول زندگی‌اش فقط با شیر مادر تغذیه شود. از آنجایی که نیاز به مایعات در دوران شیردهی افزایش می یابد، تازه مادران باید آب زیادی مصرف کنند. زمانی که رژیم غذایی کودک شامل غذاهای کمکی بیشتر و شیر مادر کمتر باشد، انرژی مورد نیاز مادر نوزاد نیز کاهش می یابد.
استفاده از مکمل های غذایی در دوران بارداری یا شیردهی
در دوره هایی مانند بارداری، نیازهای تغذیه ای افزایش می یابد. بنابراین، مکمل های غذایی ممکن است توسط پزشک در این دوره مهم از چرخه زندگی توصیه شود. در این مرحله، نیازهای فردی متفاوت خواهد بود و باید برای هر بیمار ارزیابی شود.
WHO مصرف ۶۰ میلی گرم مکمل آهن در روز را برای همه زنان باردار توصیه می کند. با این حال، محققان دریافته اند که ریز مغذی های اضافی ممکن است خطر تولد نوزاد با وزن کم هنگام تولد را کاهش دهد.
در کنار بارداری، شیردهی زمانی است که با افزایش نیازهای تغذیه ای مشخص می شود که نمی توان آن را به تنهایی از طریق تغذیه تامین کرد. شواهد کمی برای استفاده از مکمل در دوران شیردهی وجود دارد و هیچ توصیه ثابتی وجود ندارد. به مادرانی که مقادیر کمی شیر یا سایر غذاهای غنی از کلسیم مصرف می کنند، ممکن است توصیه شود مکمل های کلسیم مصرف کنند.
نکات تغذیه ای برای مادران باردار و هم شیرده
برای جلوگیری از یبوست، غذاهای غنی از فیبر مانند غلات کامل، حبوبات و سبزیجات را انتخاب کنید.
مایعات زیادی مانند دوغ، آب لیمو، آب نارگیل، از جمله ۸ تا ۱۰ لیوان آب در روز بنوشید.
از مصرف زیاد چای/قهوه خودداری کنید. ممکن است اثرات نامطلوبی بر رشد جنین داشته باشد و کافئین موجود در شیر مادر ممکن است کودک شما را تحریک کند یا بر خواب کودک تاثیر بگذارد.
از خوردن غذاهای بی ارزش و بدون ارزش غذایی خودداری کنید و فقط شکر، چربی و نمک را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
مکمل های ویتامین B-12، امگا-۳، ویتامین D، آهن و اسید فولیک را که پزشک توصیه می کند مصرف کنید.
علاوه بر اتخاذ یک رژیم غذایی سالم و متعادل به موارد زیر نیز توجه کنید:
ورزش کنید و فعال بمانید: این به شما کمک می کند سلامت خود را مدیریت کرده و استرس را از بین ببرید. به شنا یا پیاده روی بروید اما از ورزش های شدید خودداری کنید. آهسته شروع کنید و اگر قبل از بارداری ورزش نکرده اید، زیاده روی نکنید.
برای بررسی های سلامت دوره ای بروید.
بدون نظر پزشک هیچ دارویی مصرف نکنید.
از مصرف سیگار و الکل خودداری کنید.
