سونوگرافی غربالگری دوم

سونوگرافی غربالگری دوم؛تولد زودرس، اندازه کوچک برای سن حاملگی (SGA) و اندازه بزرگ برای سن حاملگی (LGA) در هنگام تولد از عوامل خطر اصلی برای عوارض و مرگ و میر نوزادان و دراز مدت هستند. مشخص نیست که کدام دوره های بارداری برای سونوگرافی غربالگری اول و یا دوم اولتراسوند برای شناسایی جنین های در معرض خطر زایمان زودرس، SGA یا LGA در هنگام تولد مناسب است. هدف ما بررسی این بود که آیا سونوگرافی سه ماهه دوم و سوم یکبار یا ترکیبی علاوه بر ویژگی‌های مادر در شروع بارداری برای تشخیص جنین‌هایی که در معرض خطر زایمان زودرس، SGA و LGA هستند، بهینه هستند یا خیر.

بسیاری از ناهنجاری های ژنتیکی را می توان قبل از تولد تشخیص داد. اگر شما یا همسرتان سابقه خانوادگی اختلالات ژنتیکی داشته باشید، پزشک یا ماما ممکن است آزمایش ژنتیک را در دوران بارداری توصیه کند. همچنین اگر جنین یا نوزادی با ناهنجاری ژنتیکی داشته اید، می توانید غربالگری ژنتیکی را انتخاب کنید.

نمونه هایی از اختلالات ژنتیکی که می توانند قبل از تولد تشخیص داده شوند عبارتند از:

فیبروز سیستیک

دیستروفی عضلانی دوشن

هموفیلی A

بیماری کلیه پلی‌کیستیک

بیماری سلول داسی‌شکل

بیماری تای ساکس

تالاسمی

روش های غربالگری زیر در دوران بارداری وجود دارد:

تست آلفا فتوپروتئین (AFP) یا تست نشانگر چندگانه

آمنیوسنتز

نمونه برداری از پرزهای جفتی

آزمایش DNA جنین بدون سلول

نمونه گیری از طریق پوست (برداشتن نمونه کوچکی از خون جنین از بند ناف)

اسکن با امواج فراصوت

تست های غربالگری سه ماهه اول بارداری

غربالگری سه ماهه اول ترکیبی از سونوگرافی جنین و آزمایش خون مادر است. این فرآیند غربالگری می تواند به تعیین خطر ابتلای جنین به نقایص مادرزادی خاص کمک کند. تست های غربالگری ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر تست ها مورد استفاده قرار گیرند.

غربالگری سه ماهه اول شامل موارد زیر است:

سونوگرافی برای شفافیت نوکال جنین. غربالگری شفافیت نوکال از سونوگرافی برای بررسی ناحیه پشت گردن جنین از نظر افزایش مایع یا ضخیم شدن آن استفاده می کند.

سونوگرافی برای تعیین استخوان بینی جنین. استخوان بینی ممکن است در برخی از نوزادان با ناهنجاری های کروموزومی خاص مانند سندرم داون دیده نشود. این غربالگری با استفاده از سونوگرافی بین هفته های ۱۱ تا ۱۳ بارداری انجام می شود.

آزمایشات سرم (خون) مادر. این آزمایش خون دو ماده موجود در خون همه زنان باردار را اندازه گیری می کند:

پروتئین پلاسما مرتبط با بارداری A. پروتئینی که در اوایل بارداری توسط جفت تولید می شود. سطوح غیر طبیعی با افزایش خطر ناهنجاری کروموزومی مرتبط است.

گنادوتروپین جفتی انسان هورمونی که در اوایل بارداری توسط جفت تولید می شود. سطوح غیر طبیعی با افزایش خطر ناهنجاری کروموزومی مرتبط است.

هنگامی که با هم به عنوان آزمایش غربالگری سه ماهه اول استفاده می شود، غربالگری شفافیت گردن و آزمایش خون مادر توانایی بیشتری برای تعیین اینکه آیا جنین ممکن است نقص مادرزادی داشته باشد، مانند سندرم داون (تریزومی ۲۱) و تریزومی ۱۸ را دارد.

اگر نتایج این تست های غربالگری سه ماهه اول غیر طبیعی باشد، مشاوره ژنتیک توصیه می شود. برای تشخیص دقیق ممکن است آزمایش‌های اضافی مانند نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی، آمنیوسنتز، DNA جنین بدون سلول یا سایر سونوگرافی‌ها مورد نیاز باشد.

برای اطلاع از اکو قلب جنین – ماموگرافی سه بعدی هالوژیک – تفسیر سونوگرافی سینه بروی آن ها کلیک کنید.

تست های غربالگری سه ماهه دوم بارداری

غربالگری سه ماهه دوم بارداری ممکن است شامل چندین آزمایش خون به نام نشانگرهای متعدد باشد. این نشانگرها اطلاعاتی در مورد خطر بالقوه شما برای داشتن نوزادی با شرایط ژنتیکی خاص یا نقایص مادرزادی ارائه می دهند. غربالگری معمولاً با نمونه برداری از خون شما بین هفته های ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام می شود (هفته ۱۶ تا ۱۸ ایده آل است). نشانگرهای متعدد عبارتند از:

غربالگری AFP این آزمایش خون که AFP سرم مادر نیز نامیده می شود، سطح AFP را در خون شما در دوران بارداری اندازه گیری می کند. AFP پروتئینی است که معمولاً توسط کبد جنین تولید می شود و در مایع اطراف جنین (مایع آمنیوتیک) وجود دارد. از جفت عبور کرده و وارد خون شما می شود. سطوح غیر طبیعی AFP ممکن است نشان دهنده موارد زیر باشد:

تاریخ زایمان اشتباه محاسبه شده است، زیرا سطوح در طول بارداری متفاوت است

نقص در دیواره شکم جنین

سندرم داون یا سایر ناهنجاری های کروموزومی

نقص لوله عصبی باز، مانند اسپینا بیفیدا

دوقلوها (بیش از یک جنین در حال تولید پروتئین هستند)

استریول. این هورمونی است که توسط جفت تولید می شود. می توان آن را در خون یا ادرار مادر اندازه گیری کرد تا برای تعیین سلامت جنین استفاده شود.

اینهیبین. این هورمونی است که توسط جفت تولید می شود.

گنادوتروپین جفتی انسان این نیز هورمونی است که توسط جفت تولید می شود.

نتایج آزمایش غیرطبیعی AFP و سایر نشانگرها ممکن است به این معنی باشد که آزمایشات اضافی مورد نیاز است. از سونوگرافی برای تأیید نقاط عطف بارداری و بررسی ستون فقرات جنین و سایر اعضای بدن از نظر نقص استفاده می شود. برای تشخیص دقیق ممکن است نیاز به آمنیوسنتز باشد.

از آنجایی که غربالگری چند مارکر تشخیصی نیست، ۱۰۰ درصد دقیق نیست. این کمک می کند تا مشخص شود که چه کسی در جمعیت باید آزمایش اضافی در طول بارداری انجام دهد. نتایج مثبت کاذب ممکن است نشان دهنده مشکلی باشد که جنین واقعا سالم است. از سوی دیگر، نتایج منفی کاذب نشان دهنده یک نتیجه طبیعی است زمانی که جنین واقعاً مشکل سلامتی دارد.

هنگامی که هر دو تست غربالگری سه ماهه اول و دوم را انجام می دهید، توانایی این تست ها برای تشخیص یک ناهنجاری بیشتر از استفاده از یک غربالگری مستقل است. اکثر موارد سندرم داون را می توان با استفاده از غربالگری سه ماهه اول و دوم تشخیص داد.

ماموگرافی هالوژیک چیست؟ ماموگرافی دیجیتال چیست؟ برای اطلاع در مورد ۲ وسال مطرح شده روی هر کدام کلیک کنید.

سونوگرافی حاملگی

یک تکنسین هنگام انجام سونوگرافی حاملگی به مادر و پدر جنین خود را نشان می دهد.برای دانستن درباره شرایط سونوگرافی کلیک کنید.

اسکن اولتراسوند یک تکنیک تشخیصی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصویری از اندام های داخلی استفاده می کند. گاهی اوقات یک سونوگرافی غربالگری در طول دوران بارداری برای بررسی رشد طبیعی جنین و بررسی تاریخ زایمان انجام می شود.

سونوگرافی در دوران بارداری چه زمانی انجام می شود؟

سونوگرافی ممکن است در زمان های مختلف در دوران بارداری به دلایل مختلفی انجام شود:

سه ماهه اول

برای تعیین تاریخ سررسید (این دقیق ترین راه برای تعیین تاریخ سررسید است)

برای تعیین تعداد جنین و شناسایی ساختار جفت

برای تشخیص حاملگی خارج رحمی یا سقط جنین

برای بررسی رحم و سایر آناتومی لگن

برای تشخیص ناهنجاری های جنینی (در برخی موارد)

اواسط سه ماهه (که اسکن ۱۸ تا ۲۰ هفته ای نیز نامیده می شود)

برای تایید تاریخ سررسید (تاریخ تعیین شده در سه ماهه اول به ندرت تغییر می کند)

برای تعیین تعداد جنین و بررسی ساختار جفت

برای کمک به آزمایشات قبل از تولد، مانند آمنیوسنتز

برای بررسی آناتومی جنین از نظر ناهنجاری

برای بررسی میزان مایع آمنیوتیک

برای بررسی الگوهای جریان خون

برای مشاهده رفتار و فعالیت جنین

برای اندازه گیری طول دهانه رحم

برای نظارت بر رشد جنین

سه ماهه سوم

برای نظارت بر رشد جنین

برای بررسی میزان مایع آمنیوتیک

برای انجام آزمایش مشخصات بیوفیزیکی

برای تعیین موقعیت جنین

برای ارزیابی جفت

برای اطلاع از اکو قلب جنین – ماموگرافی سه بعدی هالوژیک – تفسیر سونوگرافی سینه بروی آن ها کلیک کنید.

سونوگرافی چگونه انجام می شود؟

دو نوع سونوگرافی در دوران بارداری انجام می شود:

سونوگرافی شکم. در سونوگرافی شکم، ژل روی شکم شما اعمال می شود. مبدل اولتراسوند برای ایجاد تصویر روی ژل روی شکم می‌چرخد.

سونوگرافی ترانس واژینال. در سونوگرافی ترانس واژینال، یک مبدل اولتراسوند کوچکتر به واژن شما وارد می شود و در پشت واژن قرار می گیرد تا تصویری ایجاد کند. سونوگرافی ترانس واژینال تصویر واضح تری نسبت به سونوگرافی شکم ایجاد می کند و اغلب در اوایل بارداری استفاده می شود.

کدام تکنیک های تصویربرداری اولتراسوند در دسترس هستند؟

انواع مختلفی از تکنیک های تصویربرداری اولتراسوند وجود دارد. به عنوان رایج ترین نوع، سونوگرافی دوبعدی تصویر صافی از یک جنبه از نوزاد ارائه می دهد.

در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، می توان یک معاینه سونوگرافی سه بعدی انجام داد. این تکنیک که یک تصویر سه بعدی ارائه می کند، نیاز به ماشین مخصوص و آموزش ویژه دارد. تصویر سه بعدی به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد تا عرض، ارتفاع و عمق تصاویر را ببیند که می تواند در طول تشخیص مفید باشد. تصاویر سه بعدی را نیز می توان گرفت و برای بررسی بعدی ذخیره کرد.

آخرین فناوری سونوگرافی ۴ بعدی است که به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد تا جنین متولد نشده را در زمان واقعی تجسم کند. با تصویربرداری ۴ بعدی، یک تصویر سه بعدی به طور مداوم به روز می شود و نمای “اکشن زنده” را ارائه می دهد. این تصاویر اغلب دارای رنگ طلایی هستند که به نشان دادن سایه ها و هایلایت ها کمک می کند.

تصاویر اولتراسوند ممکن است در عکس‌های ثابت یا ویدیویی برای مستندسازی یافته‌ها گرفته شود.

خطرات و مزایای تصویربرداری اولتراسوند چیست؟

سونوگرافی جنین هیچ خطر شناخته شده دیگری به جز ناراحتی خفیف به دلیل فشار مبدل بر روی شکم یا واژن شما ندارد. در طول عمل از اشعه استفاده نمی شود.

سونوگرافی ترانس واژینال نیاز به پوشاندن مبدل اولتراسوند در یک غلاف پلاستیکی یا لاتکس دارد که ممکن است باعث واکنش در زنان مبتلا به آلرژی به لاتکس شود.

تصویربرداری اولتراسوند به طور مداوم در حال بهبود و اصلاح است. مانند هر آزمایش دیگری، ممکن است نتایج کاملاً دقیق نباشد. با این حال، سونوگرافی می تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار والدین و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی قرار دهد و به آنها در مدیریت و مراقبت از بارداری و نوزاد کمک کند. علاوه بر این، تصویربرداری اولتراسوند به والدین فرصتی منحصر به فرد می دهد تا نوزاد خود را قبل از تولد ببینند و به آنها کمک می کند تا با هم پیوند برقرار کنند و رابطه اولیه برقرار کنند.

گاهی اوقات سونوگرافی جنین در محیط های غیرپزشکی برای ارائه تصاویر یا فیلم های یادگاری برای والدین ارائه می شود. در حالی که روش اولتراسوند به خودی خود ایمن تلقی می شود، ممکن است پرسنل آموزش ندیده ممکن است یک ناهنجاری را از دست بدهند یا به والدین اطمینان کاذب در مورد سلامت نوزادشان بدهند. بهتر است سونوگرافی توسط پرسنل پزشکی آموزش دیده انجام شود که بتواند نتایج را به درستی تفسیر کند. اگر سوالی دارید با پزشک یا مامای خود صحبت کنید.

آزمایش آمنیوسنتز

آمنیوسنتز شامل گرفتن نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک است که جنین را احاطه کرده است. برای تشخیص اختلالات کروموزومی و نقایص باز لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا استفاده می شود. آزمایش برای سایر نقایص و اختلالات ژنتیکی بسته به سابقه خانوادگی شما و در دسترس بودن آزمایش آزمایشگاهی در زمان عمل در دسترس است.

چه کسی کاندیدای ایده آل برای آمنیوسنتز است؟

تصویری از نحوه انجام آمنیوسنتز.

آمنیوسنتز معمولاً برای زنانی که در هفته پانزدهم تا بیستم بارداری در معرض خطر ناهنجاری‌های کروموزومی هستند، پیشنهاد می‌شود. نامزدها شامل زنانی هستند که در زمان زایمان بالای ۳۵ سال سن دارند یا کسانی که آزمایش غربالگری سرم مادری غیرطبیعی داشته اند.

آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟

آمنیوسنتز شامل وارد کردن یک سوزن بلند و نازک از طریق شکم به داخل کیسه آمنیوتیک است تا نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک خارج شود. مایع آمنیوتیک حاوی سلول های ریخته شده توسط جنین است که حاوی اطلاعات ژنتیکی است. اگرچه جزئیات خاص هر روش ممکن است متفاوت باشد، آمنیوسنتز معمولی از این فرآیند پیروی می کند:

شکم شما با یک ماده ضد عفونی کننده پاک می شود.

پزشک شما ممکن است برای بی حس کردن پوست یک بی حس کننده موضعی تجویز کند یا ندهد.

پزشک شما از فناوری اولتراسوند برای کمک به هدایت یک سوزن توخالی به داخل کیسه آمنیوتیک استفاده می کند. او نمونه کوچکی از مایع را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی برداشت می کند.

ممکن است در طول یا بعد از آمنیوسنتز کمی گرفتگی احساس کنید. تا ۲۴ ساعت پس از عمل باید از انجام فعالیت های شدید اجتناب شود.

زنانی که دوقلو یا دیگر چند قلوهای مرتبه بالاتر باردار هستند، برای مطالعه هر نوزاد نیاز به نمونه برداری از هر کیسه آمنیوتیک دارند. بسته به موقعیت نوزاد و جفت، مقدار مایع و آناتومی زن، گاهی اوقات آمنیوسنتز نمی تواند انجام شود. سپس این مایع به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می‌شود تا سلول‌ها رشد کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. AFP همچنین برای رد نقص لوله عصبی باز اندازه گیری می شود. نتایج معمولاً در حدود ۱۰ روز تا دو هفته بسته به آزمایشگاه در دسترس هستند.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS)؟

تصویری که نشان می دهد چگونه نمونه برداری از پرزهای کوریونی انجام می شود.

CVS یک آزمایش قبل از تولد است که شامل نمونه برداری از برخی از بافت جفت می شود. این بافت حاوی مواد ژنتیکی مشابه جنین است و می توان آن را از نظر ناهنجاری های کروموزومی و برخی مشکلات ژنتیکی دیگر آزمایش کرد. آزمایش برای سایر نقایص و اختلالات ژنتیکی، بسته به سابقه خانوادگی و در دسترس بودن آزمایش آزمایشگاهی در زمان انجام، در دسترس است. برخلاف آمنیوسنتز، CVS اطلاعاتی در مورد نقص لوله عصبی باز ارائه نمی دهد. بنابراین، زنانی که تحت CVS قرار می‌گیرند، برای غربالگری این نقایص نیاز به آزمایش خون بعدی بین هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ بارداری دارند.

CVS چگونه انجام می شود؟

CVS ممکن است برای زنان با خطر افزایش ناهنجاری‌های کروموزومی یا کسانی که سابقه خانوادگی نقص ژنتیکی قابل آزمایش از بافت جفت دارند، ارائه شود. CVS معمولا بین هفته ۱۰ و ۱۳ بارداری انجام می شود. اگرچه روش‌های دقیق ممکن است متفاوت باشد، این روش شامل مراحل زیر است:

پزشک شما یک لوله کوچک (کاتتر) را از طریق واژن شما وارد دهانه رحم شما می کند.

با استفاده از فناوری اولتراسوند، پزشک کاتتر را در نزدیکی جفت هدایت می کند.

پزشک مقداری از بافت را با استفاده از سرنگ در انتهای دیگر کاتتر برمی دارد.

پزشک شما همچنین ممکن است یک CVS ترانس شکمی را انجام دهد که شامل وارد کردن یک سوزن از طریق شکم و داخل رحم شما برای نمونه برداری از سلول های جفت است. ممکن است در طول و بعد از هر یک از روش های CVS مقداری گرفتگی احساس کنید. نمونه های بافت برای رشد و تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می شود. نتایج معمولاً در حدود ۱۰ روز تا دو هفته بسته به آزمایشگاه در دسترس هستند.

اگر CVS امکان پذیر نباشد چه؟

زنان دارای دوقلو یا دیگر چند قلوهای مرتبه بالاتر معمولاً نیاز به نمونه برداری از هر جفت دارند. با این حال، به دلیل پیچیدگی روش و موقعیت جفت، CVS همیشه با چندقلوها امکان پذیر یا موفقیت آمیز نیست.

زنانی که کاندیدای CVS نیستند یا نتایج دقیقی از این روش به دست نیاوردند ممکن است نیاز به آمنیوسنتز بعدی داشته باشند. عفونت فعال واژن، مانند تبخال یا سوزاک، این عمل را ممنوع می کند. در موارد دیگر، پزشک ممکن است نمونه‌ای بگیرد که بافت کافی برای رشد در آزمایشگاه ندارد و نتایج ناقص یا غیرقطعی ایجاد کند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد سونوگرافی سینه – تفاوت سونوگرافی با ماموگرافی – انواع سونوگرافی به مقالات مربوطه بروید.

پایش جنین

در اواخر بارداری و زایمان، پزشک ممکن است بخواهد ضربان قلب جنین و سایر عملکردها را کنترل کند. پایش ضربان قلب جنین روشی برای بررسی میزان و ریتم ضربان قلب جنین است. میانگین ضربان قلب جنین بین ۱۲۰ تا ۱۶۰ ضربه در دقیقه است. این میزان ممکن است با واکنش جنین به شرایط داخل رحم تغییر کند. ضربان قلب یا الگوی غیر طبیعی جنین ممکن است به این معنی باشد که جنین اکسیژن کافی دریافت نمی کند یا نشان دهنده مشکلات دیگری باشد. یک الگوی غیرطبیعی همچنین ممکن است به این معنی باشد که به زایمان سزارین اورژانسی نیاز است.

نظارت بر جنین چگونه انجام می شود؟

استفاده از فتوسکوپ (نوعی گوشی پزشکی) برای گوش دادن به ضربان قلب جنین، اساسی ترین نوع پایش ضربان قلب جنین است. نوع دیگری از مانیتورینگ با دستگاه داپلر دستی انجام می شود. این اغلب در طول ویزیت های قبل از تولد برای شمارش ضربان قلب جنین استفاده می شود. در طول زایمان، نظارت الکترونیکی مداوم جنین اغلب استفاده می شود. اگرچه جزئیات خاص هر روش ممکن است متفاوت باشد، نظارت الکترونیکی استاندارد جنین از این فرآیند پیروی می کند:

ژل روی شکم شما اعمال می شود تا به عنوان وسیله ای برای مبدل اولتراسوند عمل کند.

مبدل اولتراسوند با تسمه هایی به شکم شما متصل می شود تا بتواند ضربان قلب جنین را به یک ضبط کننده منتقل کند. ضربان قلب جنین روی صفحه نمایش داده می شود و روی کاغذ مخصوص چاپ می شود.

در طول انقباضات، یک توکودینامومتر خارجی (دستگاه نظارتی که با کمربند بالای رحم قرار می گیرد) می تواند الگوی انقباضات را ثبت کند.

چه زمانی نظارت داخلی جنین لازم است؟

گاهی اوقات، نظارت داخلی جنین برای ارائه خواندن دقیق‌تر ضربان قلب جنین مورد نیاز است. کیسه آب (مایع آمنیوتیک) شما باید شکسته شود و دهانه رحم شما باید تا حدی گشاد شود تا از مانیتورینگ داخلی استفاده کنید. نظارت داخلی جنین شامل وارد کردن الکترود از طریق دهانه رحم متسع و اتصال الکترود به پوست سر جنین است.

تست گلوکز

آزمایش گلوکز برای اندازه گیری سطح قند خون شما استفاده می شود.

آزمایش چالش گلوکز معمولاً بین هفته های ۲۴ تا ۲۸ بارداری انجام می شود. سطوح غیر طبیعی گلوکز ممکن است نشان دهنده دیابت بارداری باشد.

تست چالش گلوکز شامل چه مواردی است؟

آزمایش اولیه یک ساعته یک آزمایش چالش گلوکز است. اگر نتایج غیرطبیعی باشد، آزمایش تحمل گلوکز مورد نیاز است.

تست تحمل گلوکز چگونه انجام می شود؟

ممکن است از شما خواسته شود که فقط در روزی که آزمایش تحمل گلوکز داده می شود آب بنوشید. اگرچه جزئیات خاص هر روش ممکن است متفاوت باشد، یک آزمایش معمولی تحمل گلوکز شامل مراحل زیر است:

نمونه اولیه خون ناشتا از رگ شما گرفته می شود.

به شما محلول گلوکز مخصوصی برای نوشیدن داده می شود.

برای اندازه گیری سطح گلوکز در بدن شما در زمان های مختلف در طول چند ساعت خون گرفته می شود.

گروه B فرهنگ استرپتوکوک

استرپتوکوک گروه B (GBS) نوعی باکتری است که در دستگاه تناسلی تحتانی حدود ۲۰ درصد از زنان یافت می شود. در حالی که عفونت GBS معمولاً در زنان قبل از بارداری مشکلی ایجاد نمی کند، می تواند باعث بیماری جدی در مادران در دوران بارداری شود. GBS ممکن است باعث کوریوآمنیونیت (عفونت شدید بافت جفت) و عفونت پس از زایمان شود. عفونت های دستگاه ادراری ناشی از GBS می تواند منجر به زایمان زودرس و زایمان یا پیلونفریت و سپسیس شود.

GBS شایع ترین علت عفونت های تهدید کننده زندگی در نوزادان از جمله پنومونی و مننژیت است. نوزادان تازه متولد شده در دوران بارداری یا از دستگاه تناسلی مادر در حین زایمان و زایمان به این عفونت مبتلا می شوند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کند همه زنان باردار از نظر کلونیزاسیون GBS واژن و رکتوم بین هفته های ۳۵ و ۳۷ بارداری غربالگری شوند. درمان مادران با عوامل خطر خاص یا کشت های مثبت برای کاهش خطر انتقال GBS به نوزاد مهم است. احتمال ابتلا به این بیماری در نوزادانی که مادران آنها برای آزمایش GBS مثبت تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار می گیرند، نسبت به نوزادانی که درمان ندارند، ۲۰ برابر کمتر است.

اولین نکته ای که در شروع پیگیری بارداری باید به آن توجه کرد محاسبه صحیح هفته بارداری است. هنگام محاسبه سن حاملگی، آخرین خونریزی قاعدگی شروع شد

روز اول شروع بارداری در نظر گرفته می شود. اگر در واقعیت بارداری در یک رابطه تقریباً ۱۵ روز پس از این تاریخ رخ می دهد. تا زمانی که خونریزی یا مشکل مشابه وجود نداشته باشد، اول زمان ایده آل برای چکاپ معمولاً پس از قاعدگی از دست رفته است.دو هفته بعد یعنی هفته ششم بارداری.

هنگام شروع پیگیری بارداری، هدف در کنترل اول بارداری از طریق سونوگرافی است. برای تعیین اینکه آیا کیسه در رحم قرار دارد و برای اینکه بفهمیم بارداری طبیعی است یا خیر. معمولا ششم قلب نوزاد در سونوگرافی واژینال ضربات دیده می شود. در اولین بررسی، اگر قبلاً انجام نشده باشد، مقداری آزمایش خون و ادرار را می توان انجام داد. آزمایشات عملکرد تیروئید، شمارش خون، آزمایش سرخجه، سطح آهن، ویتامین D و B12 و غیره.

در همان ابتدای پیگیری بارداری، یعنی در ۱۲ هفته اول، ممکن است پزشک بخواهد بیشتر شما را ببیند، زیرا ممکن است شکایت هایی مانند خونریزی و درد ایجاد شود. اما در شرایط عادی کنترل ماهیانه تا هفته ۳۲ بارداری انجام می شود.

بارداری مگر اینکه پزشک برنامه پیگیری دیگری را توصیه کرده باشد در طول پیگیری، هر چهار هفته تا هفته ۳۲ – هر دو هفته از هفته سی و ششم و بعد از آن پیگیری های هفتگی وضعیت نوزاد در معاینات و توسعه آن توسط سونوگرافی ارزیابی می شود. سونوگرافی در پیگیری بارداری معاینات واژینال تا هفته چهاردهم انجام شد. سپس در حالی که از ناحیه شکم انجام می شود، پزشک روند کل بارداری را بررسی می کند. وضعیت نوزاد و مادر باردار در طول ممکن است برای ارزیابی آن نیاز به بررسی هایی باشد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد تفاوت بین کیست سینه و تومور–انواع سونوگرافی–آیا آندومتریوز سرطان است–بیوپسی چیست –آندومتریوز چیست؟ بر روی آن کلیک کنید.

 اینها:

پایین در نوزاد بین ۱۱ تا ۱۴ هفته پشت گردن نوزاد که خطر ابتلا به این سندرم را تعیین می کند، اندازه گیری ضخامت مادر و خون مادر باردار. تست دوگانه و اولتراسوند اسکن ناهنجاری سطح اول، آزمایش DNA جنین بدون سلول اگر پزشک شما لازم بداند (با بررسی ذرات DNA جنین در خون مادر) تست تشخیصی قبل از تولد)

آناتومی دقیق جنین در هفته های ۲۰ و ۲۴

سونوگرافی برای معاینه، ممکن است بین هفته های ۲۴ تا ۲۸ بارداری رخ دهد با آزمایش خون برای غربالگری دیابت در طول دوران بارداری، پزشک لازم می داند آزمایشات مختلف خون و ادرار است که هر از گاهی درخواست می کند.

از هفته ۳۲ وضعیت نوزاد

اندازه گیری ها و پیگیری های معمول برای ارزیابی انجام می شود در آخرین دوره پیگیری بارداری، یعنی بین هفته های ۳۶ تا ۴۰، کنترل های هفتگی انجام می شود، میزان مایع آمنیوتیک و ضربان قلب نوزاد ارزیابی می شود و انتظار زایمان می رود.

 در اولین تشخیص بارداری

   • ۱۱-۱۴ روز بارداری. بین هفته ها (برای تست غربالگری دوگانه و معاینه آناتومیکی نوزاد)

   • هفته ۱۸-۲۳ بارداری. بین هفته ها (برای معاینه تشریحی دقیق نوزاد)

   • هفته ۲۸-۳۲ بارداری. بین هفته ها (برای مشاهده رشد طبیعی کودک)

   • انجام حداقل ۵ معاینه سونوگرافی در دوران بارداری (برای ارزیابی نهایی قبل از تولد نوزاد) مفید است.

سونوگرافی سطح ۲

سونوگرافی دقیق، سونوگرافی دقیق و سونوگرافی پیشرفته (سطح دوم) مترادف هستند. همه این تعاریف، معاینه دقیق همه سیستم ها و اندام های نوزاد را که می توان با سونوگرافی بررسی کرد، توصیف می کند.

در پیگیری طبیعی بارداری، هفته ۲۳-۱۸ بارداری. سونوگرافی جنین بین هفته ها و هفته ها انجام می شود. این معاینه که در هر بارداری توصیه می شود، برای بررسی وجود نقص مادرزادی (ناهنجاری) در نوزاد انجام می شود. اگر در نتیجه معاینه ناهنجاری تشخیص داده نشد، پیگیری های معمول بارداری ادامه می یابد. اما در صورت تشخیص ناهنجاری، خانواده در جریان موضوع قرار می گیرند و برای معاینه دقیق جنین و در صورت نیاز اقدامات تهاجمی به متخصص زنان و زایمان (متخصص پریناتولوژی) هدایت می شوند.

معاینه سونوگرافی دقیق بارداری ۱۸-۲۳٫ می توان آن را بین هفته ها و هفته ها اعمال کرد و معاینه تقریباً ۴۰-۶۰ دقیقه طول می کشد. اگر وضعیت نوزاد قابل ارزیابی نباشد یا شک وجود داشته باشد، در عرض چند هفته مجدداً سونوگرافی انجام می شود. با این حال، اگر یک سوء ظن یا خطر شناسایی نشد، نیازی به تکرار مجدد نیست.

در معاینه سونوگرافی دقیق، اندام هایی که با سونوگرافی قابل بررسی هستند مانند استخوان های جمجمه، مغز، صورت، ستون فقرات، قفسه سینه، قلب، اندام های شکمی، معده، روده ها، کلیه ها، بازوها و پاها (از جمله دست و پا) هستند. به تفصیل مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، آب نوزاد، جفت (همسر نوزاد) و طول دهانه رحم نیز ارزیابی می شود. علاوه بر این، در صورت لزوم، ۲۲-۲۴ روز بارداری. بین هفته ها و هفته ها، قلب نوزاد با اکوکاردیوگرافی جنین ارزیابی می شود.

حتی اگر معاینه دقیق سونوگرافی در بهترین مراکز و توسط مجرب ترین متخصصان انجام شود، نمی تواند ۱۰۰ درصد ناهنجاری های نوزاد را تشخیص دهد. تقریباً ۶۰-۸۰ درصد از ناهنجاری ها قابل تشخیص است. از آنجایی که برخی از ناهنجاری ها علائمی برای تشخیص در سونوگرافی نشان نمی دهند، برخی ناهنجاری ها ممکن است در ماه های بعد پس از انجام سونوگرافی ایجاد شوند. به طور معمول، حدود ۲ تا ۳ درصد از تمام حاملگی ها دارای یک ناهنجاری مادرزادی (مادرزادی) عمده هستند.

برای انجام سونوگرافی در زنان باردار نیازی به شرایط گرسنگی یا سیری نیست. اما همراه داشتن فایل هایی مانند نتایج سونوگرافی و معاینه قبلی (مانند آزمایش غربالگری دو یا سه / چهارگانه) و برگه پیگیری بارداری با خانم باردار مفید است.

تست غربالگری هفته ۱۱-۱۴ (تست دوگانه) شامل محاسبه خطر برخی از ناهنجاری های شایع جنین (مانند سندرم داون) در آن بارداری با معاینه سونوگرافی انجام شده بین هفته های ۱۱ و ۱۴ و آزمایش غربالگری آزمایشگاهی انجام شده بر روی نمونه خون است. همزمان از مادر گرفته شده است.

شفافیت نوکال، اندازه گیری NT به چه معناست؟

این اندازه گیری تجمع مایع در فضای پوست- زیر جلدی در پشت نوزاد در رحم مادر با سونوگرافی است. این مایع به طور معمول تا حد معینی در هر نوزاد وجود دارد. در مواردی که اندازه گیری NT افزایش می یابد، احتمال اختلالات کروموزومی و ساختاری افزایش می یابد.

هدف از غربالگری ۱۱ تا ۱۴ هفته چیست؟

هدف از این سونوگرافی و آزمایش، ارزیابی خطر ابتلا به سندرم داون و سایر ناهنجاری های کروموزومی، تشخیص ناهنجاری های ساختاری که ممکن است در این هفته در جنین پیدا شود، تشخیص بارداری های چند قلو مانند دوقلو و سه قلو و تشخیص بارداری بدون علامت است. تلفات.

کسب اطلاعات بیشتر درباره سونوگرافی پیشرفته:

سونوگرافی دقیق سطح دوم (USG پیشرفته)

سونوگرافی یکی از مهم ترین آزمایشاتی است که امکان تشخیص زودهنگام بسیاری از مشکلات را در پیگیری بارداری های طبیعی و حاملگی های مشکل دار در دوران بارداری فراهم می کند. در زنان باردار، سونوگرافی را می توان به عنوان معاینه نوزاد در رحم در نظر گرفت. در این راستا، انجام ارزیابی سونوگرافی حداقل هر ۳ ماه یکبار توصیه می شود.

اولین سونوگرافی انجام شده در اوایل بارداری از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا به این ترتیب سن حاملگی نوزاد دقیقا مشخص می شود و پیگیری های بعدی بر این اساس ارزیابی می شود و همچنین با سونوگرافی به راحتی می توان فهمید که آیا بارداری اولیه یک بارداری طبیعی است یا نه. حاملگی خارج از رحم در طی این معاینه، اندازه گیری های مختلف بدن نوزاد گرفته می شود، وزن تخمینی محاسبه می شود، میزان مایعات اندازه گیری می شود و مشخص می شود که آیا یافته ها با سن حاملگی سازگار است یا خیر. در صورت لزوم معاینه دقیق و پیگیری با سونوگرافی پیشرفته توسط پزشکان مجرب انجام می شود.

سونوگرافی دقیق یاسونوگرافی دقیقیا سونوگرافی پیشرفته (سطح دوم) همین معنی را دارند. سونوگرافی سه بعدی یا اولتراسوند ۴ بعدی معنی یکسانی ندارند، اما اغلب تصور می شود که یکسان هستند. در سونوگرافی دقیق می توان صورت، دست و پای نوزاد را در ۴ بعدی به خانواده نشان داد اما سونوگرافی دقیق عمدتاً در ۲ بعدی انجام می شود. آنچه در سونوگرافی دقیق مهم است این نیست که دستگاه اولتراسوند ۳ یا ۴ بعدی باشد، حتی اگر ۳-۴ بعدی نباشد. آنچه در سونوگرافی دقیق اهمیت دارد، ارزیابی یک متخصص مجرب (معمولاً پریناتولوژیست، متخصص زنان یا رادیولوژیست) است.

در پیگیری طبیعی بارداری، غربالگری ناهنجاری جنین توسط متخصص زنان بین هفته های ۱۷-۲۲ انجام می شود. غربالگری ناهنجاری جنین (سونوگرافی سطح اول) در هر بارداری طبیعی و بدون خطر برای بررسی وجود نقص مادرزادی (ناهنجاری) در نوزاد انجام می شود. هنگامی که در اسکن ناهنجاری جنین خطر یا سوء ظن تشخیص داده شد، بیمار برای معاینه دقیق به سونوگرافی دقیق (سطح دوم) سونوگرافی ارجاع داده می شود. در اینجا رادیولوژیست مجددا معاینه می کند و اطلاعات دقیقی از وضعیت نوزاد به خانواده می دهد.

سونوگرافی دقیق را می توان بین ۱۷-۲۳ هفته انجام داد، اما اغلب بین ۱۷-۱۸ هفته انجام می شود. در هفته اعمال می شود. معاینه تقریباً ۲۰-۳۰ دقیقه طول می کشد. گاهی اوقات در صورت مشکوک بودن، بعد از ۳-۴ هفته مجددا سونوگرافی انجام می شود، اما اگر مشکوک یا خطری تشخیص داده نشد، به طور معمول یک بار در دوران بارداری انجام می شود و دوباره انجام نمی شود.

در سونوگرافی دقیق، داخل سر، مغز، ستون فقرات (باز بودن در ناحیه کمر)، داخل قفسه سینه، قلب، اندام‌های شکمی، معده، روده، کلیه‌ها، دست‌ها و پاها (دست‌ها و پاهای برون‌گرا)، انگشتان ( کمبود-زیاد)، صورت، هر عضو (شکاف کام، لب) و غیره به تفصیل بررسی می شود. علاوه بر این، آب نوزاد و جفت (شریک کودک) ارزیابی می شود.

سونوگرافی دقیق سطح دوم اغلب در هفته ۱۷-۱۸ انجام می شود، این هفته ها برای ارزیابی قلب خیلی زود است و نمی توان به خوبی ارزیابی کرد. در صورت لزوم، قلب به وضوح با اکوکاردیوگرافی جنین در هفته ۲۱-۲۲ ارزیابی می شود.

در مرکز تصویربرداری ما، سونوگرافی دقیق سطح دوم به صورت تصویر ۴ بعدی و تصویری از کودک شما بر روی سی دی به شما داده می شود.

آیا هر ناهنجاری دقیقاً با سونوگرافی دقیق قابل تشخیص است؟

حتی اگر سونوگرافی دقیق توسط مجرب ترین متخصصان در بهترین مراکز انجام شود، هرگز نمی تواند ۱۰۰ درصد ناهنجاری های نوزاد را تشخیص دهد. ناهنجاری ها را می توان در حدود ۷۰ درصد موارد تشخیص داد. از آنجایی که برخی از ناهنجاری ها علائمی را ایجاد نمی کنند که در سونوگرافی قابل تشخیص باشد، برخی ناهنجاری ها در ماه های بعد پس از انجام سونوگرافی ایجاد می شوند.

به طور معمول، تقریباً ۲-۳٪ از تمام حاملگی ها دارای ناهنجاری (نقص مادرزادی) هستند. این میزان در دوقلوهای همسان و ازدواج های فامیلی به ۴ تا ۵ درصد افزایش می یابد.

آنچه زنان باردار هنگام مراجعه به سونوگرافی باید بدانند

لزومی ندارد که زنان باردار گرسنه برای سونوگرافی بیایند. باید نتایج سونوگرافی و معاینه قبلی، فرم پیگیری بارداری و پرونده را همراه داشته باشید.