سونوگرافی داپلر رنگی شریان اندام فوقانی

سونوگرافی داپلر رنگی شریان اندام فوقانی؛ سیستم شریانی اندام فوقانی نیاز به رویکرد تشخیصی متفاوتی نسبت به روش مورد استفاده در اندام تحتانی دارد. اگرچه پیشرفت آترواسکلروز کانونی یا آمبولی شریانی حاد تقریباً همیشه علت بیماری علامت دار در اندام تحتانی است، بیماری شریانی اندام فوقانی پیچیده تر است. فشرده سازی مکانیکی در ناحیه خروجی قفسه سینه، وازواسپاسم در شریان های دیجیتال، ترومبوز در دست یا مچ به دلیل تروما، آرتریت، و آنوریسم های آمبولیک از قلب یا بازو پروگزیمال آسیب شناسی هایی هستند که باید هنگام ارزیابی شریان های اندام فوقانی مورد توجه قرار گیرند.برای کسب اطلاعات در باره سونوگرافی داپلر رنگی شریان اندام فوقانی به خواندن این مطلب ادامه دهید.

آناتومی داپلر شریانی اندام فوقانی

سیستم شریانی اندام فوقانی از قوس آئورت سرچشمه می گیرد. در سمت راست، یک تنه مشترک، شریان براکیوسفالیک بی نام یا راست وجود دارد، که سپس به شریان کاروتید مشترک راست (CCA) و شریان ساب کلاوین منشعب می شود. در سمت چپ، شریان ساب ترقوه مستقیماً از قوس آئورت منشا می گیرد. شریان ساب کلاوین تا لبه جانبی دنده اول ادامه می یابد، جایی که به شریان زیر بغل تبدیل می شود. شریان زیر بغل از زیر عضله سینه ای مینور عبور می کند، از عضله ترز ماژور عبور می کند و سپس به شریان بازویی تبدیل می شود. شریان بازویی به سمت پایین بازو ادامه می‌یابد تا به سه، درست زیر آرنج، به شریان‌های رادیال، اولنار و بین استخوانی (یا میانی) تقسیم شود. شریان های رادیال و اولنار شاخه های غالبی هستند که تا مچ دست ادامه دارند.

شریان‌های رادیال و اولنار معمولاً از طریق قوس‌های کف دست سطحی و عمیق به دست می‌پیوندند و سپس از طریق شریان‌های دیجیتال کف دست مشترک و شریان‌های متاکارپ ارتباط برقرار می‌کنند.

بیشتربدانید؛تفاوت بین کیست سینه و تومور–انواع سونوگرافی–آیا آندومتریوز سرطان است–بیوپسی چیست

معاینه داپلر رنگی شریان اندام فوقانی چگونه انجام می شود؟

معاینه شریان اندام فوقانی معمولاً از شریان ساب کلاوین پروگزیمال آغاز می شود. کل مسیر هر شریان اصلی شامل ساب ترقوه، زیر بغل، بازویی، رادیال و اولنار تصویربرداری می شود.

سونوگرافی داپلر رنگی برای تعیین جریان خون در رگ ها استفاده می شود و به معاینه کننده ایده ای از سرعت و جهت جریان خون می دهد. اندام فوقانی طبیعیداپلرشکل موج ها سه فاز هستند، اما شکل موج ها می توانند در پاسخ به دمای محیط و مانورهایی مانند مشت کردن، به ویژه هنگامی که نزدیک دست نگه داشته شوند، تغییر کنند.برای کسب اطلاعات در باره سونوگرافی داپلر رنگی شریان اندام فوقانی به خواندن این مطلب ادامه دهید.

ارزیابی داپلر رنگی پاتولوژی های شریانی اندام فوقانی

پلاک آترواسکلروتیک قابل توجه بالینی معمولاً در شریان های ساب کلاوین پروگزیمال و گاهی در شریان های زیر بغل ایجاد می شود. اثر اصلی کاهش جریان خون به دلیل تنگی یا انسداد است که می تواند باعث ایسکمی بازو شود. انسداد آترواسکلروتیک بیشتر شریان های دیستال مانند شریان های بازویی، رادیال و اولنار کمتر شایع است. با این حال، شریان های دیستال ممکن است به دلیل حالت های کم جریان یا آمبولیزاسیون مسدود شوند.

اگرچه تنگی شریان های اندام فوقانی پروگزیمال معمولاً ناشی از تصلب شرایین است، سایر آسیب شناسی ها شامل واسکولیت، تروما یا فشرده سازی خروجی قفسه سینه است. تنگی که قطر لومن را ۵۰ درصد یا بیشتر باریک می کند، تنگی در نظر گرفته می شود که جریان خون را کاهش می دهد یا از نظر همودینامیک قابل توجه است. چنین تنگی با افزایش حداکثر سرعت سیستولیک و در مورد تنگی یا انسداد شدید، یک شکل موج میرا شده (تاردوس-پاروس) دیستال به سطح تنگی یا انسداد با درجه بالا مشخص می شود. علاوه بر این، تنگی یا انسداد شریانی درجه بالا منجر به کاهش کلی سرعت جریان خون در دیستال تا نقطه انسداد می شود. هنگامی که تنگی باعث می شود حداکثر سرعت سیستولیک دو برابر شود (در مقایسه با سرعت پیش تنگی)، از نظر همودینامیکی مهم در نظر گرفته می شود (≥۵۰٪ باریک شدن قطر). تنگی شدیدتر باعث افزایش بیشتر سرعت سیستولیک و دیاستولیک می شود.

تصویربرداری داپلر رنگی تنگی می تواند

 (1) باریک شدن لومن شریانی را تشخیص دهد.

(۲) سیگنال های جریان رنگ تغییر یافته در تنگی، مطابق با سرعت جریان خون بالا.

 (3) یک الگوی جریان رنگ پس از تننوتیک در حال تغییر ممکن است به دلیل جریان آشفته دیده شود.

 با انسداد شریانی، رنگ و قدرت معمولاً با کاهش حداکثر سرعت سیستولیک رخ می دهد.داپلریک الگوی جریان با مقاومت بالا در لومن عروق مسدود شده یا بدون جریان قابل تشخیص در شکل موج های طیفی داپلر دیده می شود. یک الگوی جریان تک فازی در سطح انسداد و دیستال انسداد وجود دارد.

ترومبوز شریانی ممکن است دیستال به تنگی بحرانی رخ دهد یا ممکن است ناشی از آمبولیزاسیون، ضربه، یا فشرده سازی خروجی قفسه سینه باشد. نتیجه ممکن است انسداد یا انسداد جزئی باشد. ترومبوس یا واسکولیت را می توان مستقیماً با تصویربرداری در مقیاس خاکستری مشاهده کرد، اما تصویربرداری داپلر رنگی برای تعیین باز بودن رگ و ارزیابی درجه کانالیزاسیون مجدد عروق پس از ترومبولیز استفاده می شود.

اگر تفاوت قابل توجهی در فشار خون بازو وجود داشته باشد (مانند ۲۰ میلی متر جیوه)، معاینه داپلر رنگی باید برای بررسی سرقت مهره به ساب ترقوه گسترش یابد. سندرم دزدی ساب کلاوین وضعیتی است که در آن تنگی شدید یا انسداد شریان ساب کلاوین نزدیک به منشاء شریان مهره ای وجود دارد. افت فشار ناشی از انسداد باعث می شود که شریان ساب کلاوین توسط شریان مهره ای همان طرف تامین شود. سرقت مهره به ساب ترقوه می تواند باعث کاهش جریان خون در بازوی آسیب دیده شود و علائمی را ایجاد کند.برای کسب اطلاعات در باره سونوگرافی داپلر رنگی شریان اندام فوقانی به خواندن این مطلب ادامه دهید.

بیشتربدانید:ماموگرافی سه بعدی–توموسنتز سینه–بیوپسی چیست–عکس رنگی رحم یا هیستروسالپینگوگرافی–آندومتریوز چیست؟

سندرم خروجی قفسه سینه

هنگامی که با یک مشکل گردش خون اندام فوقانی مواجه می شوید، مانند اندام سرد، دردناک یا بی حسی که بسته به موقعیت اندام متفاوت است، یک علت بالقوه که باید زود تشخیص داده شود یا از تشخیص افتراقی حذف شود، فشرده سازی عروقی مکانیکی در خروجی قفسه سینه است. خروجی قفسه سینه توسط ترقوه، دنده اول و ماهیچه های اسکلن احاطه شده است. سندرم خروجی قفسه سینه یک مشکل رایج است که در اثر فشرده شدن وریدهای ساب ترقوه و یا شبکه بازویی هنگام خروج از قفسه سینه ایجاد می شود. محدودیت در خروج قفسه سینه باعث فشرده شدن جزئی یا کامل وریدها در زمانی که بازو در موقعیت های خاصی قرار دارد می شود. تحریک عروقی مکرر در طول زمان می تواند به شریان یا ورید آسیب برساند و منجر به آسیب انتیما یا تشکیل ترومبوز شود. آمبولی شریانی ناشی از تشکیل ترومبوز در این ناحیه می تواند به صورت دیستال به سایر قسمت های اندام فوقانی حرکت کند. بنابراین، هر زمان آمبولی پیدا شد، باید در نظر گرفت که منشأ آنها از شریان های ساب کلاوین یا زیر بغل است.

اکثر بیماران مبتلا به سندرم خروجی قفسه سینه بدون عارضه (بدون ترومبوز، پلاک یا آنوریسم) هیچ شکایتی از بازو ندارند مگر اینکه بازو در موقعیت خاصی قرار داشته باشد. این احتمال وجود دارد که ناراحتی تجربه شده توسط بیمار، حداقل در ابتدا، به دلیل فشردگی عصب باشد تا از دست دادن موقت جریان خون ناشی از فشرده سازی شریانی. بیمار درد یا بی حسی و از دست دادن حس را هنگامی که اندام فوقانی در موقعیت قابل پیش بینی و تکراری قرار دارد، مانند برس زدن مو یا رانندگی (با دست ها در موقعیت ثابت روی فرمان) توصیف می کند. علائم بلافاصله پس از جابجایی بازو ناپدید می شوند.

قیمت داپلر رنگی شریان اندام فوقانی

قیمت داپلر رنگی شریان اندام فوقانی ممکن است در منطقه، به ویژه در تهران متفاوت باشد. برای اطلاع از قیمت داپلر رنگی شریان اندام فوقانی با ما تماس بگیرید