آزمایش بیوپسی چیست

آزمایش بیوپسی چیست؛بیوپسی شامل برداشتن قطعه ای از بافت یا اندام (پوست، کبد، ریه، دیواره روده بزرگ، غده، گانگلیون و غیره) به منظور تجزیه و تحلیل آن در زیر میکروسکوپ است. وقتی صحبت از سلول های جدا شده مانند گلبول های سفید می شود، بیشتر به آن سیتولوژی می گویند.

تقریباً تمام اندام ها را می توان بیوپسی کرد: برونش، کولون، مثانه، سینه، مغز، پروستات… دسترسی کم و بیش آسان است: برای پروستات یا روده بزرگ بسیار ساده، برای مغز پیچیده تر.

بیوپسی برای چه مواردی استفاده می شود؟

بیوپسی می تواند چندین هدف داشته باشد:

سلول های سرطانی را شناسایی کنید.

سلول های سرطانی را بررسی کنید: شکل، اندازه، حساسیت به هورمون های خاص، وجود یا عدم وجود جهش … به منظور ارزیابی ماهیت و درجه تهاجمی آنها.

ارزیابی کنید که سلول های سرطانی چگونه ممکن است به درمان پاسخ دهند. به عنوان مثال، هنگامی که به دنبال گیرنده های هورمونی در سرطان سینه می گردیم، چنین است.

منشا سرطان ثانویه (متاستاز) را تعیین کنید.

به طور خلاصه، بیوپسی نه تنها برای تأیید تشخیص، بلکه برای ایجاد یک استراتژی درمانی نیز مفید است. هر نوع سرطانی که باشد، این معاینه ضروری است.

بیوپسی چگونه انجام می شود؟

بیوپسی همیشه تحت بیهوشی، موضعی (ناحیه آسیب دیده در خواب است) یا عمومی انجام می شود.

 برای گرفتن نمونه بافت، پزشک می تواند از ابزارهای مختلفی استفاده کند: سوزن توخالی، فورسپس و غیره. برای اندام های توخالی مانند کولون، مثانه، معده یا برونش ها، او اغلب از یک آندوسکوپ استفاده می کند که یک ابزار جراحی کوچک به آن متصل می شود. چند گرم پارچه کافی است.

 سپس نمونه به آزمایشگاه فرستاده می شود تا توسط پاتولوژیست آنالیز شود. پاتولوژیست پزشکی است که تخصص او مطالعه مورفولوژی و خصوصیات بیوشیمیایی و ژنتیکی بافت ها و/یا سلول های بدن انسان است.

مراقبت های ویژه

هر جراحی، حتی خوش خیم ترین آن، یک یا چند جای زخم بر جای می گذارد. اما در مورد بیوپسی، اسکار معمولا وجود ندارد یا حداقل است.

به علاوه، با گذشت زمان از بین می رود. با این حال، توصیه می شود تا یک سال پس از ساخت آن را در معرض نور خورشید قرار ندهید.

بیوپسی سینه چگونه انجام می شود؟

هنگامی که یک ضایعه مشکوک در پستان در طی ماموگرافی تشخیص داده شد، معاینات تکمیلی برای تعیین سرطان بودن یا نبودن آن ضروری است. برای این کار نمونه ای از ضایعه یعنی بیوپسی را تمرین می کنیم

تنها از طریق ماموگرافی نمی توان فهمید که آیا ضایعه سرطانی است یا خیر. برای انجام این کار، بافت های ضایعه باید مستقیماً زیر میکروسکوپ مورد مطالعه قرار گیرند، که این امکان را فراهم می کند که آیا سلول های سرطانی وجود دارند یا خیر. بنابراین گرفتن نمونه بافت ضروری است. تکنیک های مختلفی وجود دارد، انتخاب یکی یا دیگری اساساً به محل ضایعه و اندازه آن بستگی دارد.

سه روش نمونه برداری از طریق پوست (که نمونه برداری از راه پوست نیز نامیده می شود) وجود دارد:

سیتوپانکچر،

میکروبیوپسی،

ماکروبیوپسی

اولین مورد با یک سوزن ساده انجام می شود که اجازه می دهد چند سلول از ناهنجاری گرفته شود. این روش سیتوپانکچر ساده و سریع است، اما به اندازه میکروبیوپسی قابل اعتماد نیست، به همین دلیل است که در حال حاضر کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

برای میکروبیوپسی، از یک سوزن مخصوص استفاده می شود که توسط یک “تپانچه” کنترل می شود. سوزن برای برش نمونه‌ای از بافت طراحی شده است که همزمان با بیرون کشیدن سوزن به عقب برمی‌گردد. امتحان تقریباً بیست تا سی دقیقه طول می کشد. چندین نمونه گرفته می شود.

برای ماکروبیوپسی، سوزن مورد استفاده حجیم‌تر است و اجازه می‌دهد نمونه‌های بزرگ‌تر و متعددتری گرفته شود. مدت زمان امتحان تقریباً یک ساعت می باشد. میکرو و ماکروبیوپسی با بی حسی موضعی انجام می شود و نیازی به بستری شدن ندارد. آنها توسط رادیولوژیست انجام می شود.

برای هدایت سوزن به سمت ضایعه، پزشک با سونوگرافی یا ماموگرافی هدایت می شود. در مورد اول، ما از بیوپسی با هدایت اولتراسوند و در مورد دوم، بیوپسی استریوتاکسیک صحبت می کنیم.

برای اطلاعات بیشتر در مورد بیوپسی سینه در تهران ، بیوپسی سینه ، بیوپسی هسته سوزنی سینه ، بیوپسی وکیوم چیست؟ ، بیوپسی ریه چیست؟ بر روی آن کلیک کنید.

بیوپسی با هدایت اولتراسوند

اصل: این تکنیک معمولاً زمانی انتخاب می شود که ضایعه به وضوح در سونوگرافی قابل مشاهده باشد. سپس پزشک از آن برای هدایت سوزن مورد استفاده برای نمونه برداری استفاده می کند.

مداخله در عمل: یک بار در اتاق رادیولوژی، بیمار بدون پیراهن به پشت روی میز مداخله دراز می کشد. سونوگرافی برای یافتن محل دقیق ضایعه انجام می شود. سپس یک محصول بی حس کننده موضعی تزریق می شود. سپس یک برش کوچک چند میلی متری برای معرفی سوزن ایجاد می شود.

پیشرفت آن به سمت ضایعه به طور مداوم در صفحه اولتراسوند بررسی می شود. هنگامی که سوزن به ضایعه رسید، یک یا چند نمونه بافت گرفته می شود. سپس سوزن برداشته می‌شود و بافت‌ها بازیابی می‌شوند تا به آزمایشگاه فرستاده شود تا آنالیزها را انجام دهد. به لطف بیهوشی، عبور سوزن و نمونه ها بدون درد است. سپس بیمار می تواند به خانه برود.

بیوپسی استریوتاکتیک

اصل: این مسئله هدایت پیشرفت سوزن نمونه برداری به لطف ماموگرافی است. این تکنیک معمولاً زمانی استفاده می شود که ماموگرافی یک ناهنجاری را نشان دهد: توده، میکروکلسیفیکاسیون و غیره.

مداخله در عمل: در اتاق رادیولوژی، بیمار دراز می کشد، روی شکم، روی میز معاینه، بدون پیراهن. میز شامل دهانه ای است که سینه او از آن عبور می کند. سپس دومی مانند ماموگرافی معمولی فشرده می شود.

برای یافتن ضایعه از اشعه ایکس عکس گرفته می شود و بی حس کننده موضعی تزریق می شود.

سپس سوزن از طریق یک برش کوچک چند میلی متری تا ضایعه وارد پستان می شود. سپس چندین نمونه گرفته می شود و سوزن روی خود می چرخد. پس از برداشتن سوزن، نمونه ها از آن استخراج شده و سپس به آزمایشگاه آنالیز منتقل می شوند. به لطف بیهوشی، عبور سوزن و نمونه ها بدون درد است.

از طرف دیگر، فشرده شدن سینه می تواند به طور ناخوشایندی احساس شود. در پایان معاینه، بیمار می تواند به خانه برود.

عواقب بیوپسی

به طور معمول، هیچ عواقب دردناکی پس از میکروبیوپسی وجود ندارد، گاهی اوقات پس از ماکروبیوپسی چنین است. مصرف یک مسکن ممکن است ضروری باشد (اما از مصرف آسپرین اجتناب کنید). ممکن است در محل عبور سوزن کبودی ایجاد شود (پوست مایل به آبی می شود)، بدون هیچ عواقبی.

استفاده از پانسمان فشاری یا یخ (اما بدون تماس مستقیم با پوست) در اکثر موارد از بروز هماتوم جلوگیری می کند. اما در صورت هماتوم ظرف چند روز برطرف می شود.

نتایج

پس از برداشت، نمونه ها به یک آزمایشگاه آناتوموپاتولوژی، یعنی آزمایشگاهی که در مطالعه بافت ها متخصص است، فرستاده می شود. آنها زیر میکروسکوپ بررسی می شوند. فقط این معاینه می تواند مشخص کند که آیا ضایعه سرطانی است یا خیر.

نتیجه به طور کلی ظرف چند روز در دسترس است و برای دکتری که بیوپسی را تجویز می کند ارسال می شود. این دومی است که نتیجه را به بیمار اطلاع می دهد.

بیوپسی جراحی

ممکن است تصمیم به برداشتن ضایعه بدون انجام بیوپسی از طریق پوست گرفته شود. سپس جراحی برنامه ریزی می شود. نیاز به بستری شدن بیمار در بیمارستان برای یک یا حتی چند روز دارد.

پس از شناسایی ضایعه، جراح شروع به برداشتن بخشی از آن می کند که بلافاصله توسط آسیب شناس معاینه می شود. دومی در حالی که عمل هنوز در حال انجام است نتیجه را به جراح اطلاع می دهد. بسته به خوش‌خیم یا سرطانی بودن ضایعه، جراح نوع مداخله‌ای را که باید انجام شود تطبیق می‌دهد.

برای انجام بهترین مرکز سونوگرافی سینه در تهران در جردن از طریق شماره تماس ها با ما در ارتباط باشید.

بیوپسی پروستات

بیوپسی پروستات فرآیند برداشتن بافت از پروستات تحت سونوگرافی برای تشخیص سرطان پروستات است. قطعات گرفته شده پس از عمل برای ارزیابی هیستوپاتولوژیک به پاتولوژیست ارسال می شود.

بیوپسی پروستات از رکتوم انجام می شود. یک پروب مخصوص برای ارزیابی پروستات از طریق رکتوم وارد می شود و پروستات با سونوگرافی ارزیابی می شود. در همین حال، بی حسی موضعی روی پروستات اعمال می شود. در نتیجه ارزیابی سونوگرافی، نمونه های بافتی لازم از محل های مناسب با سوزن بیوپسی مخصوص گرفته می شود.

به دلیل بی حسی موضعی، هیچ دردی در طول عمل وجود ندارد.

آیا آماده سازی برای بیوپسی پروستات ضروری است؟

از آنجایی که بیوپسی از رکتوم انجام می شود، آماده سازی لازم است.

رکتوم باید در طول بیوپسی خالی باشد. به همین دلیل، یا از یک ملین یک روز قبل استفاده می شود و یا تنقیه  در صبح بیوپسی انجام می شود. هر دو را می توان با هم برای افراد مبتلا به یبوست مزمن انجام داد.

برای اطلاعات دقیق آماده سازی پروستات و سایر سوالات می توانید با ما تماس بگیرید.

بیشتربدانید:بهترین مرکز بیوپسی سینه در تهران–ماموگرافی–بیوپسی سینه–بیوپسی چیست

بیوپسی تیروئید

فرآیند برداشتن قطعه ای از ندول تیروئید واقع در غده تیروئید بیوپسی تیروئید نامیده می شود. ندول های تیروئید در معاینه معمولی یا معاینه سونوگرافی آشکار می شوند. ندول های تیروئید با اندازه کمتر از ۱ سانتی متر به سختی با معاینه تشخیص داده می شوند و اغلب به صورت خارجی دیده نمی شوند.

بیوپسی تیروئید در عمل روزانه برای تعیین سرطانی بودن یا نبودن گره ها انجام می شود. با این حال، سرطان در کمتر از ۱۰٪ از تمام گره های تیروئید یافت می شود.

بیوپسی تیروئید در چه مواردی انجام می شود؟

اگر ندول تیروئید تشخیص داده شود و مشکوک به سرطان باشد، بیوپسی انجام می شود. قبل از آن باید معاینه فیزیکی کامل و ارزیابی دقیق آزمایشگاهی برای سایر بیماری های تیروئید انجام شود.

برخی از شرایطی که احتمال سرطان تیروئید را افزایش می دهد:

• سن کمتر از ۳۰ سال یا بالای ۶۰ سال،

• همراه بودن با علائمی مانند مشکل در بلع و گرفتگی صدا،

• داشتن ندول سفت و محکم در معاینه،

• بزرگ شدن غدد لنفاوی در سایر نواحی گردن.

• ابتلا به سرطان تیروئید در خانواده یا خودتان.

اگر ندول تیروئید تشخیص داده شود و مشکوک به سرطان باشد، بیوپسی انجام می شود. قبل از آن باید معاینه فیزیکی کامل و ارزیابی دقیق آزمایشگاهی برای سایر بیماری های تیروئید انجام شود.

بیوپسی تیروئید چگونه انجام می شود؟

بیوپسی تیروئید به صورت بیوپسی با سوزن ظریف (FNAB) انجام می شود. به عبارت دیگر، بعید است که نتیجه بیوپسی در بیمارانی که مطمئناً سرطان دارند اشتباه باشد.

بیمار قبل از بیوپسی تیروئید چه کاری باید انجام دهد؟

بیوپسی تیروئید روشی است که بیماران از آن ترس دارند و به فوبیا تبدیل می شود. در واقع، این روش نسبت به نمونه برداری از سایر اعضا آسان تر است و این ترس از این واقعیت ناشی می شود که بیماران اطلاعات کافی در مورد روش بیوپسی ندارند. فرآیند بیوپسی با سوزن‌های پلاستیکی ساده که در واحدهای خون‌گیری در روتین روزانه بیمارستان استفاده می‌شود، انجام می‌شود و فرد به اندازه درد در حین خون‌گیری از همان بازو در طول عمل بیوپسی، درد را تجربه می‌کند. با این حال، انجام این روش از ناحیه گردن باعث ایجاد ترس در بیماران می شود.

بیمار پس از بیوپسی تیروئید چه باید بکند؟

دردی که در طول عمل بیوپسی احساس می شود، آنی است و پس از انجام عمل ناپدید می شود. به ندرت، بیماران ممکن است ناراحتی جزئی را تجربه کنند. پس از عمل، با گاز یا پارچه استریل به مدت حدود ۲۰ دقیقه به ناحیه بیوپسی فشار وارد می شود. بعد از این مدت نیازی به بانداژ نیست. بهتر است به مدت یک روز به ناحیه بیوپسی برای عفونت توجه شود.

عوارض بیوپسی تیروئید چیست؟

عفونت پس از بیوپسی، تشکیل کیست، خونریزی و غیره. چنین عوارضی ممکن است رخ دهد. با این حال، این عوارض با تکنیک و رویکرد صحیح بسیار نادر است.